Almost Is Never Enough

Chapter 1

"Niiiicccckkkaaa!!!"

Ayy Ano ba tong lalakeng to parang babae ang bungnga grabe!!

Pagkalapit nya saakin ay niyakap nya agad ako kahit hingal na hingal sya.

"Oh?bakit kung makayakap ka naman parang si tayo nagkita ng ilang taon."

"Hahaha wala lang!namiss lang kita ^__^"

"Ay juskopo,Drew halos araw araw tayonf nagsskype."

Yan si Andrew Santos.Bestfriend ko.Oy kung inaakala nyong bakla yan nagkakamali kayo.PURE babae yan na nasa katauhang lalake lang.

"Psh. Call me Drea because my full name is Andrea Santos okay?"

"Whatever.Tara na nga baka malate pa tayo."

Naglakad na kami papuntang classroom.At habang naglalakad kami ay may naririnig kaming usap usapan na may transferee daw?daw ah.Eh ano naman ngayon kung may transferee?? Taon taon naman eh.

"Gurl.Gwapo daw yung transferee.Sheet ihahanda ko na ang parlor para sakin!!"

"Psh.Ewan ko sainyo.Parang walang transferee last year ahh."

"Eh kasi naman iba to.He's your ideal man.Mabait,Gentleman,Matalino,Mayaman at higit sa lahat GWAPO.Sya na yata ang 'the one' ko."

'The one' hahaha.Oo naniniwala ako,dyan.

"Ay nako best kung totoo man yang ideal man mo.Ay support kita dyan!!"

"Talaga Gurl?kaya mahal na mahal kita eh!!hahaha!!"

When we already reach the classroom,ay umupo na kami sa may likuran.Pwede naman kahit saan ka umupo ehh.As long as di ka maingay.Psh.I talk to everyone kaya balewala ang Pag lipat ng seating arrangement.

*kriinngg,...krriiinnngg...krriinnng...*

Nagmorning routine na kami.At after nun ay may pumasok na Prof.saamin.Sana hindi terror.Sinulat na nya yung pangalan nya sa board.Mrs.Garcia.

"Okay,goodmorning class."

"Goodmorning Mrs Garcia. Its nice to see you today."