December 25,1996
"အန္တီေမ သားသားႀကိဳက္တဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီ ကိတ္မုန့္ေလးလဲ
လုပ္ေပးပါ ၿပီးေတာ့ အသားကင္ေရာ..အသီးေဖ်ာ္ရည္ေလးေရာ
ေနာ္...ေနာ္"
"ဦးေလးက်င္း သားသား အခန္းရဲ႕ ျပတင္းေပါက္မွာလဲ
မီးလုံးေတြတပ္ေပးအုံး.. အဲ့လိုလွလွေလးေတြ."
ဝမ္အိမ္ေတာ္ႀကီးမွာ... ခရစ္စမတ္ ပြဲေတာ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနရင္း
အလုပ္သမားေတြက အလုပ္ရႈပ္ေနသလို....
အိမ့္ဆည္းလည္းေလး ေရွာင္းက်န့္ ကလဲ အရႈပ္ေတြလိုက္လုပ္ေနရွာသည္...
ဝမ္က်င့္ဟူနဲ႕ ဇနီး ေမလီတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက ကေလးအရမ္းလိုခ်င္ရွာေပမဲ့ ေမလီရဲ႕ က်န္းမာေရး ခ်ဴခ်ာမႈေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္မေဆာင္နိုင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္.
ဒါေၾကာင့္ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးႏွစ္ေလာက္မွာ မိဘမဲ့ေဂဟာ တခုကို
သြားၿပီး သုံးႏွစ္သာရွိေသးသည့္ကေလးေလး ေရွာင္းက်န့္ကို
ဝမ္မ်ိဳးရိုးတပ္ေစၿပီး စာခ်ဳပ္စာတန္းႏွင့္ ေသြးသားရင္းပမာ
ေမြးစားခဲ့သည္... ကေလးအရမ္းခ်စ္တတ္သည့္ ဝမ္ဇနီးေမာင္ႏွံ
က တဦးတည္းေသာ သားေလး ေရွာင္းက်န့္ကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္
ခ်စ္ၾကသလို.. ေရွာင္းက်န့္ကလဲ အရမ္းသိတတ္လိမၼာတဲ့
သားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္...
ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္ဆိုတာ ေရွာင္းက်န့္ေလး အေပ်ာ္ဆုံးေန႕ရက္တခု.
မုန့္ေတြလဲ အမ်ားႀကီးစားရသလို... ပါးနဲ႕မားရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြက ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြလဲ ရေသးတာ...အဲ့ထဲမွာမွ
"Santaက သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တာ"
လို႔ ေျပာၿပီး ေပးတတ္တဲ့ ပါးဆီက လက္ေဆာင္ေလးေတြက
ေရွာင္းက်န့္အျမတ္နိုးရဆုံးေလးေတြေပါ့....
ဒီႏွစ္အတြက္လဲ ေရွာင္းက်န့္က ပါးဆီကလက္ေဆာင္ေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္....
"မား သားသားဘာကူလုပ္ရအုံးမလဲ"
_မီးဖိုထဲမွာ ဘီစကြတ္မုန့္ဖုတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ မားဆီသြားၿပီး
အကူအညီေပးဖို႔စဥ္းစားမိသည္...
"ရပါတယ္ သားေလးရယ္...သားေလးသာ ေလွ်ာက္မေမႊပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန "
"ဟီး မားကလဲ"
_ဒီလို ေျခာက္ႏွစ္အ႐ြယ္ေလးနဲ႕ သိတတ္လြန္းတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ေလးကို ေမလီ ခ်စ္ရပါသည္...
ဒါေပမဲ့ ေမလီေနလို႔မေကာင္းေနတာ ကိုယ္တိုင္သာ သိသည္
ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္ေနသလိုျဖစ္ၿပီး ေခါင္းကလဲ တရိပ္ရိပ္နဲ႕...
