Evet tamam Mert söz vermisti . O an korkum da gecmisti ama ya sonra . Gece yatağıma yattığımda o eskiden yasadığım acılar geliyordu aklıma . Dayanamıyorum , korkuyorum . Evet belki cok gücsüz biriyim , hatta bana korkağın tekide diyebilirsiniz ...
Canının yanması , kalbinin ağırması hepsini gectim . Bir kadın için kandırılmak , aldatılmak nedir anca aldatılmış bir kadın bilir . Belki Mert benim hayatımda çıkabilecek en doğru insan . En kanmam gereken en inanmam gereken insan . Peki ya içimdeki sesi nasıl susturacağım ? Kalbim el verse , beynim el vermiyor . Demistim kalbime bile güvenmediğimi . Yine öyle yaptım ve kalbime değil mantığıma inandım . Beynini kullanan her insan zarar etmez . Hem ben kendimi gectim , bu sekilde korkularımla devam etseydim Merti üzecektim . O yüzden onun ilerde daha fazla üzülmemesi için simdi onun hayatından çıktım .
Kızdı , sövdü , hakaret etti . Haklıydı ne diyebilirdim ki ... Sesi güzel adamı ellerimle yok ettim . Yok etmek zorundaydım , mantığım el vermedi cünkü . Şimdi olmasa bile bir gün bitecekti . " Ask " ayrılığı sever en çok . Bizimkisi " Aşk " ise ayrılık yakısır . En güzel aşk zor olan aşkmış derdi sesi güzel adam . Öylede oldu ...
O gece son defa şarkı söyledi . Ahmet Kaya dan " Siz benim ne cektiğimi nerden bileceksiniz ? "
Sen benim ne cektiğimi nerden bileceksin kadın dedi . Evet bilemezdim , ama o da benim ne cektiğimi bilmiyordu . Hicbir sey yasamdın ki sen , daha ne acılar yasayacaksın dedi . Evet belkide bir daha acılar yasamak istemediğimdendir bu kendimi saklayaşım .
1 hafta sonra Samsundan gittiği haberini aldım . Belki yaraladım onu belki fazlasıyla kırdım . Bunun icin hep kızacağım kendime hep suçlayacağım . Ama en azından benimle birlikte bu " Aşk " yolunda yok olmasını engelledim ..
