BENİM DÜNYAM

Mutluluk 1. bölüm

Ben Deniz , 16 yaşındayım , sarı saçlı , mavi gözlü bir kızım. İstanbul da yaşıyorum. Güzel sesiz sakin bir mahallemiz var herkes sevecen birbirini tanıyan güzel insanlarla dolu bir mahalle   Annem savcı , babam  doktor. Ben ise  psikolog olmayı istiyorum. iki katlı güzel şirin bir evde yaşıyorum. 11. sınıfa gidiyorum ve annemin babamın tek çocuklarıyım tek çocuk olduğum için seviniyorum her istediğim alınıyor , yapılıyor  ama bazen de üzülüyorum kız kardeşim olsaydı saçlarını tarayıp güzel tokalarla bağlardım , parka götürürdüm,  eğlenirdik , ben düşüncelere dalarken annem beni kahvaltıya çağırdı , tamam anne geliyorum, okul elbisemi giydim,  saçlarım doğuştan düz olduğu için sadece taradım (burda galiba kendimi övdüm). Makyaja gerek duymadığım için mutfağa indim, çok güzel kokuyordu iştahlı iştahlı ailecek kahvaltı yaptık,her zamanki gibi babam gazetesine bakıyordu annem sofrayı toplarken ona yardım etmeye karar verdim bilin bakiyim ne oldu babamla benim aynı olan en sevdiğimiz bardak elimden düşüp kırıldı babamın bakışları direk olarak bana kaydı babam direk ''aa bardağınımı kırdın'' dedi aklı sıra sağlam olan bardağı kendine  alıcaktı tabi ki ben izin verirmiyim? vermem,  aslında bardağı kıran benim sağlam bardağı onun alması gerekiyor  ama  napıcan aynı kanı taşıyoruz bununda bi bedeli vardır bende babama dönüp nerden beli kırılan  benim bardağımın  olduğu ikimizin bardağıda aynı belki seninkini kırdım  diye söyledim yüzüme baktı galiba söyliyicek bir şey bulamadı bende zafer sırıtmamı yüzüme takıp kırılan bardağı toparladım , sonra yukarı odama çıktım, çantamı hazırladım telefonumu da yanıma  alıp evden çıktım. Bakalım bugün bizi neler bekliyo

selam 

Kısa oldu biliyorum ama sonraki bölümleri uzun yazmaya gayret edicem.