جونغي(ببكاء):- اتركني سوهو اتركني
سوهو:- انتي لي وحدي هل فهمتي
جونغي:- ارجوك ابتعد
سوهو:- انتي لي فقط و كن هوه تاي اللعنه
جونغي:- يااااا لا تنعله انني احبه
سوهو:- سوفا تحبيني بس اعطني فرص
جونغي(بصراخ):- تاييييي انقظنييييي تاييييييي
" سوهو حط ايدو على ثم جونغي و قلها "
سوهو:- اسكتي
" و قرب الى وجها و اجا اقبلها ولكن تاي لهو بل مرصاد اجا تاي ركض و صار يضرب سوهو ضلو يضرب "
تاي(بغضب):- ايها الوغد .... انها ملكي هل فهمت ..... و من قلك ان تقبلها بدون اذني ... ايها السافل ..
" و ضلو يضرب و لما سمعو العائله ان بل خارج فوضه قامو بي سرعا و شافو جونغي تبكي بي حرقه و تاي يضرب سوهو اجا بي سرعا يونقي و نامجون اقيمو تاي عن سوهو لئنو سوفا يموت لا محاله "
تاي(بغضب):- اوعك اتقرب على حبيبتي سوفا تندم ندم شديد
السيد يوو:- ابني اهدء جيهيو نايون خذو جونغي على الغرفه و انا سوفا اخذ تاي حسنا
جيهيو و نايون:- حسنا
" جيهيو نايون و مينا و مومو و تشايونغ اخذو جونغي على غرفة مينا و تشايونغ و صارو اهدوها و صارو اقلولها "
مينا:- حبيبتي اهدئي لا يوجد شيء
جيهيو:- هيا قطتي المشاكسه
نايون:- جونغي انظري يونتا حزين
جونغي(ببكاء):- لا يهم اين تاي هل حصل شيء الى تاي
مومو:- لا حبيبتي لا شيء حدث بعض الخدوش فقط
جونغي(ببكاء):- اريد رئيته
" اما الشيء المضحك انو سانا و لاي نايمين كل هل دوشه و همي نامين و كوك و جيمين بضحكو عليهم كيف لحد هسا ما صحيو كيف "
( عن تاي )
السيد يوو:- ابني لماذا غضبت
تاي:- بقا سوفا يعتدي على جونغي
السيد يوو:- اخبرني من اول
تاي:- اول شيء سوهو اخذ جونغي الى الخارج و صارو يحكو بعدها الجحش قال الى جونغي انو بدو اواعدها
السيد يوو(بضحك):- الجحش قصدك سوهو
تاي:- نعم
السيد يوو:- كمل
تاي:- و جونغي قلتلو انو لديها حبيب و هوا انا و بعدها مسكها من اديها و صار اصرخ عليها بعدها اجا اقبل جونغي ولك انا دائمن لديه بل مراصد
السيد يوو:- انا هون واقف بي جنب
يونقي و جين و نامجون:- ولكننن