Hastanenin duvarları üstüme üstüme gelmeye başladı artık burdan çıkma vaktinin geldiğinin işaretiydi bu
Nöbetim daha yeni bitmiş ve ben kendimi su camdan atıp dışarı bile çıkabilirim düşüncesiyle odama doğru yürüdüm.
Kolidorun başında ameliyata ilk girdigim an dan beri karşısındaki duvara boş gözlerle bakan çocuk dikkatimi çekti.
Kim bilir kimi bekliyor?
-Melek
*Efendim amca
Napiyorsun nöbetin bitme dimi
*He bitti kendimi hangi camdan atsam diye düşünüyordum orta cam nasıl
-Olmaz oranın altında kantin var kantine düşersin
*Heeee sağ taraf
-Kapı var cnm ona ne dersin
*Hmmmmm o da olur.
Amcam dan ayrılıp kendi odama gittim.Her zaman ki gibi üzerimi değiştirip odadan çıktım.
Sonunda hastaneden çıktım.Arabama binip BATAKLIĞA doğru sürdüm.
Gün içinde o kadar güzel melek rolü yapıyordum ki kimse içimdeki şeytani görmüyordu ama bunu yapmak zorundayım
Hepsi ondan alacağım intikam için...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARE AS
Randomİnsan yaşamak için bir neden bulup ona sımsıkı sarılır ve devam eder Ben ise alacak olduğum intikam ve nefret duyguma sarıldım
