Ο πατέρας προσπαθεί να μου βρει ''γαμπρό'' να στήριξη το παλάτι μας.Εγώ αμφιβάλω..πέρα από αυτό κανένας δεν ξέρει τι αληθινά κρύβω μέσα . Έχω ανεξήγητες μαγικές δυνάμεις που ανακάλυψα πρόσφατα και αν το μάθουν όλοι θα με εξορίσουν σίγουρα.Καθημερι...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'' Αγαπημένο ημερολόγιο...θα πω μονάχα μερικά λόγια...έχω βαρεθεί να βλέπω αγόρια με όμορφα σακάκια , λουστρίνες μπότες που γυαλίζουν και μπουκλάκια στο πλάι . Ο πατέρας ψάχνει τον ιδανικό γαμπρό για να μου δώσει τον θρόνο και να παντρευτώ αμέσως.Εμένα όμως δεν με ρώτησε...επίσης η δύναμη μου γίνεται πολύ περίεργη και δεν μπορώ να την ελέγξω , προχθές κόντευα να βάλω φωτιά στην κουρτίνα . Αγναντεύω τα πλοία απέναντι και ισα ισα βλέπω τα γλυκά πρόσωπα τον καπετάνιων που φωνάζουν και βαράνε της καμπάνες για αποχώρηση . Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω καπετάνιο ο πατέρας δεν με αφήνει γιατί είναι λίστες και κάνουν άσχημο καμάκι , χαχαχα ας γελάσω..''
Βάζω τα μικρά τακούνια τα γυαλίζω και επειτα κατεβαίνω κάτω για να πάρω πρωινό. Βλέπω τον πατέρα σκεπτικό...
Βαλέρια-καλημέρα πατέρα είσαι καλά?
Μάικ-καλημέρα , όχι βαλέρια αφού δεν θες κανένα γαμπρό..
Βαλέρια- αμάν βρε μπαμπά!!
Μάικ-αχ δύσκολος χαρακτήρας...φάε τώρα πιες το τσάι σου
Βαλέρια-Καλώς πατέρα...
Πιάνω την κούπα και αρχίζη και λιώνει . Τρόμαξα που την πέταξα κάτω..Ο πατέρας με κοίταξε και γούρλωσε
Μάικ-είσαι καλά παιδί μου?
Βαλέρια-ναι πατέρα..απλά ήταν βρώμικη
Μάικ-εντάξει πάρε νέα..
Η υπηρέτρια ήρθε με ένα δώρο και το άφησε στον πατέρα , ο πατέρας είδε πως ήταν από τον πριγκηπα Φεντερίκο και γέλασε.. ένα πολύ χρυσό βραχιόλι και μια κάρτα θα σε περιμένω στο λιμάνι.. ο πατέρας μου είπε τρέχα να βάλω το καλό φόρεμα και να πάω..Τον αγνόησα στην αρχή αλλά με έπρηξε..
Πήγα να αλλάξω παίρνω την άμαξα και κατεβαίνω στο λιμάνι..Φορούσα το βραχιόλι αλλά αυτή η σαχλαμάρα ήταν μεγάλο και έφυγε από το χέρι μου εκεί στο πεζοδρόμιο..Περίμενα αλλά τίποτα ... λέω στον σοφέρ να φύγει .. Περιμένω ξανά και ξανά μα τίποτα...τόσο βλάκας που είναι είχε πάει από την απένατι μεριά και έστειλε γράμμα στο κάστρο να το κάνουμε αύριο..Εγώ δεν το γνώριζα και περίμενα σαν μπαστάκας.Εκείνη την ώρα ένα πιρατικό μεγάλο πλοίο σταματάει και κατεβάζει άγκυρα . Κατεβαίνουν αρκετά άτομα και βλέπω πρώτη φορά από κοντά πυρατη. Αμάν...η στολή του ήταν τόσο ωραία και καλοφτιαγμένη . Η Φωνή του σκληρή και η αυτοπίθηση του στο τέρμα..Τρέλα όμορφα μπλε μάτια , τεράστιο χαμόγελο και τα μαλλιά του κατάμαυρα σαν το κάρβουνο..
Με κοιτάζει από μακριά και κατεβαίνει από την κουπαστή , ερχεται προς το μέρος μου ,, εγώ πάγωσα..κυριολεκτικά...ένιωθα στα χέρια μου τα κομμάτια πάγου..Κοιτάω διακριτικά την χούφτα μου και τα διώχνω μακριά..
Καλησπέρα'' μου φωνάζει και του απαντάω ''γεια σας'' μου λέει ότι γιατί κοιτάω το πλοίο και είναι αγένια..Ορίστε??? σκέφτηκα... του απαντάω ότι είναι αυτός αγενείς και να μην μιλάει έτσι σε πριγκίπισα .. μου απαντάει ' ααα η χλιδα τρέχει από τα φουστάνια σου εε? η άντε γυρνά στο παλάτι σου μην φωνάζουν η βασιλεύς '' Με νευρίασε και του είπα '' κοίτα το πλήρωμα σου που είναι όλοι σαν ψάρια και μετά μου μιλάς'' Σήκωσα την κάπα μου σαν κυρία τον κοίταξα στραβά από δίπλα του και έφυγα για το κάστρο...
Καθώς έφυγα εκείνος κάτι έκανε..Κοίταξε το δώρο του Φρεντερίκ και από πίσω ήταν σκαλισμένο '' στην πιο όμορφη πριγκίπισα '' εκείνος χαμογέλασε λόξα και γύρισε στο πλοίο.. Άραγε το κράτησε??? δείτε στο επόμενο παρτ...
