Bölüm 2: Mağara

19 2 3
                                    

O gün Beatrix öğlene kadar uyudu. Uyandığında annesi evde yoktu. Salondaki sehpada annesinin ona bıraktığı notu gördü "Hastanedeyim, seni uyandırmak istemedim". Beatrix telaşlandı, annesi neden hastanedeydi? Biraz zaman sonra aklına annesinin hemşire olduğu geldi. Fakat annesi yıllık izninde değil miydi. Demek değilmiş.

Beatrix buzdolabından krem peyniri aldı, ekmeklikten iki dilim ekmek aldı ve krem peyniri ekmeklerin arasına sürdü. Hızlıca yedikten sonra eşofmanlarını giydi ve ne zaman sıkılsa yaptığı gibi ormandaki küçük patikada yürüyüşe çıktı.

Patikada yürürken biraz yoruldu ve her zaman önünden geçtiği fakat hiç önemsemediği küçük mağarada dinlenmeye karar verdi. Mağara derin değildi, sadece birkaç adım ilerleyince sonuna ulaşılıyordu. Beatrix mağaranın sonuna gitti ve yere oturup mağaranın duvarına yaslandı. İşte ne olduysa o sırada oldu. Beatrix duvara yaslandığı anda Sanki duvarın içinden arkasına geçti. Ayağa kalktı, mağara aynı görünüyordu fakat mağaradan dışarı çıktığında bi farklılık gördü. Eskiden seyrek seyrek olan ağaçlar şimdi neredeyse aralıksızdı fakat patika biraz daha genişti. Beatrix patikayı takip ederek eve dönmeye karar verdi.

Sonunda Patikanın sonuna gelen Beatrix gözlerine inanamıyordu, Manarola şehri gitmişti. Yerine küçük, eski bir kasaba gelmişti. Bu küçük Kasabada sadece 7 ev vardı. Beatrix telaşlandı, koşarak Manarola daki büyük yıkıntının olduğu, neredeyse kimsenin gitmediği yere gitti. Yıkıntı da yoktu. Onun yerine de sapasağlam ayakta olan heybetli bir bina duruyordu. Bu bina biraz okulu andırıyordu, Beatrix telaşla etrafına bakarken o koca yapının penceresinden açık tonda bir sarı renkte omzuna kadar gelen saçları olan bir kız onu gördü ve içeri girdi. Ardından binanın kapısı açıldı. Kapıda orta boyda, siyah giyinmiş, kısa siyah saçlı, asil bir kadın duruyordu, kapıdaki kadın ona Bayan Compbells diyebileceğini söyledi. Ardından Beatrix gitmek istercesine etrafa bakınmaya başladı. Bir süre sonra Bayan Compbells konuşmaya başladı.

"Merhaba Beatrix"

Beatrix telaşlanmıştı, ismini nereden biliyordu? Bayan Compbells tekrar konuşmaya başladı.

"Adını nereden bildiğimi merak ediyorsundur"

"E-evet"

"Pekala Beatrix bir süredir senin gelmeni bekliyoruz"

Beatrix daha fazla telaşlandı, neden onu beklesinler ki? Hemen buradan gitmek istiyordu.

"Şey ben gitmeliyim"

"Peki git bakalım. Geri gelmeni bekliyor olacağım"

Beatrix koşarak mağaraya döndü. Mağaranın duvarına yaslandığında buraya gelmişti, yani tekrar yaslanırsa geri gidebilirdi. Mağaraya vardı ve duvara yaslandı. Tekrar duvardan geçmiş gibi hissetti ve kalktı. Dışarı baktı, ağaçlar tekrar seyrekti. Koşarak eve gitti, annesi henüz gelmemişti. Beatrix odasına gitti, kendini yatağına bıraktı, ve uykuya daldı.

Gizemli MağaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin