Mutluluk

Başlangıç

Bazen kendimizi ifade edemeyiz bu yüzden yazmak gerekir.

O daha hayatı yeni öğrenme çağındaki tertemiz biriydi.

Gözleri mutluluk kalbi ise umut saçıyor du!

Hiç Üzülmez hiç kalp kirmazdi o hem seviyor hemde seviliyordu daha 15 yaşında adı gibi mutluluktu. .

                      Onun adı Elif'ti

Bir babası vardı annesi o doğduktan sonra vefat etmişti.

Tek dostu tek arkadaşı babasıydı, birde arkadaşı vardı gamze, çok severdi onu oda Elif'i çok severdi.

Başka hiç arkadaşı yoktu herseyini gamzeyle paylaşırdı artık günler ve hayat Elif için daha çabuk geçiyordu çünkü Elif büyüyor du bilmiyordu karşısına çıkacak engeller i bilmiyordu hayatta hep gülmek olmaz bazen iyi dediğimiz insanlar bile bize sırtını dönüyordu çünkü o daha cocuktu hiç birşeyin farkında değildi .

Artık Elif'i n yaşı 17 olmuş ve ilk kez bir çocuğa aşık olmuştu 

Geceler heyecanlı gündüzleri ise daha sevinçli olmuştu.

Sabahları okula giderken onu görurdu hep sabahlar olsun sabah hiç bitmesin isterdi. Çünkü onu gördüğünde çok mutlu oluyordu bir gün bir sabah onu göremedi çok merak etti saat 13.35 olmuştu cildirmak üzereydi onu düşünüyordu derslerine bile hakim olamıyordu okul çıkışı gamzeyle görüşmek geldi aklına ve aradı

-Merhaba gamze nasılsın

+Iyim canım sen nasılsın

-iyi değilim buluşalım olurmu

+Tamam canım ben cafe'ye geçiyorum sende oraya gel.

-peki tamam görüşürüz.