2

1.2K 134 95
                                    

kulağımda kulaklığım ,
dinlediğim şarkı eşsiz melodilerini fısıldarken, bir yandan
sözlerine eşlik ediyordum.

her zaman ki gibi kütüphaneye giden
adımlarım , kenarda gördüğüm yavru kedi ile duraksamış, beni ilk defa yolumdan alıkoymuştu.

" oh küçük şey, donmuşsun resmen,
annen nerede acaba senin? "

eğilip yavru kediyi kucağıma alırken bir yandan da etrafı kolaçan ediyordum, bu miniğin annesini bulabilmek adına.

fakat görünürde bir tek kedi bile yoktu...

kolumdaki saate bakarken, çok vakit kaybetmemem gerektiğini hatırlamış ve yavru kediyi orada bırakamayarak
yanıma almıştım.

kütüphaneye bir gideyim, çaresi bulunurdu.

                                ⏸

" hey felix, hoşgeldin! "

" hoşbuldum minho hyung. "

minho hyung kucağımdaki kediye
anlamaz bakışlarını yollarken
ona doğru seslendim ;

" yolda buldum, daha çok küçük
belki de 1 haftalık.
annesi onu atmış gibi görünüyordu
donmak üzereydi kıyamadım yanıma aldım.
onu şu anlık burada tutabiliriz değil mi hyung ?
söz veriyorum akşama mesai saatim biter bitmez onu evime götüreceğim. "

minho hyung yüzündeki gülümsemesi ile sözümü kesti.

" sakin ol felix,
hâlâ heyecanlanınca  çok hızlı konuşuyorsun...
bunun tatlı olmadığını söyleyemem ama nefes almayı unutma.
ve evet akşama kadar durabilir tabi ki
çok iyi yapmışsın orada bırakmayarak .
baksana zavallı şey hala titriyor..."

hyungun sözleri eşliğinde ben de rahatça bir nefes almış,

" öyleyse onu doongi' nin yanına bırakabilirim değil mi şimdilik? "

diye sormuştum.

" bırakabilirsin, doongi' ye de arkadaş lazımdı zaten. "

                              ⏸

kedi ile yeterince ilgilendikten sonra
minho hyungun yanına gitmiş, bugün yapacağım işleri öğrenmiştimm

gerçi çok yoğun olmazdı bugün
ama olsaydı da sıkıntı değildi.

kütüphanede çalışmayı seviyordum.

kütüphane demişken aklıma dün bıraktığım şiir kitabı gelmişti.

acaba bugün de yeri değişmiş miydi ?

heyecanlı adımlarım şiir kitabının olduğu rafa gelirken, titreyen ellerimle bir an önce bulmak adına arayışlara başlamıştım.

evet, evet işte!
yine yerinde değildi.

bu sefer daha da heyecanlı adımlarım ile dün ki bulduğum yere bakmak için
eğilmiştim.

orada da yoktu.

titreyen ellerimi pantolonuma silerken derin bir nefes alıp sakinleşmeyi bekledim.

illa ki bulacaktım,
onu kimin okuduğunu bulacaktım.

illa ki bulacaktım, onu kimin okuduğunu bulacaktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


kitap nasıl gidiyor? yorumlarını bırakırsan sevinirim
görüşürüz ♡













sushiboy  •  hyunlix   ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin