LIFELESS MISSION! [Under major editing With Missing Chapters]

Chapter:11 Secret Keeper

Shaun Miguel's POV

"We're getting closer." mabilis akong napalingon sa kabila at nakita kung gaano kalapit ang mukha niya sa akin. Nangunot ang aking noo sa kaniyang sinabi at sa kasalukuyan niyang ginagawa. Yun ay ang bulabugin ang akibg puso. All I want is to hold it in a grip right now just to make it stop from being too loud.

Napabuntong hininga na lamang ako dahil kahit gaano kalapit ang mukha niya ay hindi naman siya sa akin nakatingin, maging noong mga panahong sinabi niya ang mga katagang 'we're getting closer '.

Diretso lang ang tingin niya sa kabila nitong ilog with her serious-innocent look. Nakalagay ang kamay niya sa likod habang parang nakatanaw sakin kahit na hindi ako ang tinitingnan nya. Tumayo sya ng ayos.

"Let's go." at nag lakad na sya patungo sa kabila.

'Let's go?'

Napataas naman ang aking kilay duon magibg sa katotohanang napasama lang ako sa kaniya dahil wala akong pagpipilian. Finding it ridiculous, I decided to leave. Tumalikod ako at handa na sanang umalis nang isang lingon ko sa pinanggalingan namin ay napatigil ako.

Tila ba may nag-aaway sa loob ko. Yung isa ay pinalalayo ako at yung isa ay pinipilit akong bumalik.

'What is happening?'

Tila ay isang pitik sa aking isip ang mga tawa at ngiti niya. Aminin ko man sa sarili ko o hindi ay ako lang naman ang dahilan kung bakit ako napapahamak at nasasaktan.

She's enjoying habang ako kung anu-anong iniisip ng maaari niyang gawin sa akin dahil sa sinabi niya noon kung ano siya. Hindi nyo naman ako masisisi di'ba?

I always try to get away from her with those confession she made saying she is a monster. She said those words truthfully that you will be able to feel it. She was having fun while all I did was to try to get away from her. Was I'm afraid of getting hurt?

Monster is something I wouldn't probably be able to get along with. Even the monster was used only to describe metaphorically, I still can't get myself dealing with it. I don't know why, that word is suffocating. It's keeping me from breathing as if it chained me down the deepest part of the sea.

Maybe, this is just her other side? Pero kung totoo ngang halimaw sya. Kailangan ko pa ring mag ingat. But this time, I wanna see her more. I wanna see something more about her.

Humarap akong muli sa pupuntahan namin. She's there. Nakayukod ang mga tuhod nya na tila nakaupo at nakalagay dito ang kanyang mga braso at dun naman nakapatong ang kanyang ulo. Inip lang syang nakatingin sakin.

Huminga ako ng malalim at nag umpisa nang mag lakad palapit sa kanya. Sana tama lang 'tong ginagawa ko. Sana hindi ako mapahamak. Nang makatapat ako sa kanya ay dun na sya tumayo with her serious smile. Naramdaman ko ang isang kamay na humawak sa akin.

"You should enjoy your life to the fullest. Before it's too late..." At then, hinala na naman niya ako. She even laugh a little with her words.

'Before it's too late...?'

Muli kaming pumasok sa gubat at tinalunan ang mga maliliit na agos ng tubig duon. Ilang sandali pa ay may natanaw akong liwanag. Mukhang walang puno sa lugar na yun. Saan ba ang punta namin? Kanina pa kaming takbo ng takbo.

Unti-unti ay nakita ko ang buong lugar at bumungad sa akin ang isang napakataas na tore. May maliliit itong butas na sa tingin ko ay bintana. Tumigil kami sandali sa harap nito at muli ay hinila na naman nya ako at tumakbo kami papasok at umakyat sa paikot na hagdan patungo sa taas.