Being one of his obsession

Chapter 29

Vien Pov.

Nandito ako sa isang bar Kung nasaan so Riel...

Hindi ko na Alam Ang gagawin ko dahil nagalit na siya saakin

Gusting gusto ko siyang makasama
Alam kong Hindi siya sasama kaya Ito nalang Ang paraan naa Alam ko
Alam na rin Ng mga kaibigan ko Ang gagawin ko

Wala na akong pakielam Kung magalit na Ng tuluyan si Riel
Basta saakin na siya

Alam kong mapapatawad din niya ako

Pinagmamasdan ko siya na tahimik lamang nakaupo
Panay lagok ng alak, Iniinom niya ito na parang tubig lamang pero parang hindi manlang siya nalalasing.
Nanatili parin siyang nakayuko..

Mukang malalim Ang iniisip nito

TOOT

Nagvibrate ang Cellphone ko at kinuha ko iyon
tumatawag ang isa sa mga tauhan ko.

Si Kenneth Ang nangunguna sa kanila...
Siya din Ang nag Plano Ng lahat

'Boss Ready na kami'

'Hintayin niyo ang Go signal ko'

'Masusunod Boss'

at pinatay ko na ang tawag ibinalik ko ang tingin ko kung saan siya nakaupo laking gulat ko ng walang tao don.
Agad kong tinawagan si Kenneth ang isa sa mga pinagkakatiwalaan ko...

Sa isang iglap Lang ay nawala si Riel Kaya an taranta ako

'Hello, kenneth Find her'

yan lang ang tanging sinabi ko at pinatay ko na ang tawag

lumabas ako at nagbabakasakaling makita siya

at hindi nga ako nagkamali nakita ko siyang naglalakad ng deretso di manlang gumegewang para bang hindi siya nakainom.

Ganto pala siya malasing? Hindi halatang nakainom Ang lahat niya ngayon

Nakita ko nang nakaabang ang mga tauhan ko sa loob ng itim na Van winagayway ko ang kanang kamay ko para maging hudyat na kuhanin na siya.

Mapapasaakin kana Mahal ko

nakita kong pinalibutan na siya ng mga tauhan ko
agad akong nagsuot ng mask at sumbrelo at nilapitan sila

"Miss sumama ka saamin" sabi ng isa sa mga tauhan ko

Nilingon niya ito at nginitian
Ang ngiting dapat akin Lang

mapupungay ang mga mata nito

lasing na nga

"Why should I?" tanging sinabi niya na para bang inaantok na
pumipikit pikit na ang mga mata nito at humikab pa

"Kailangan mong sumama saamin" sabi nung isa
ako naman ay nandito lang sa likod nila hindi ko sila hinayaan na hawakan ang mahal ko

pero kung hindi talaga sasama Ako na mismo ang bubuhat sa kanya

nabalik ako sa realidad ng itinaas niya ang dalawang kamay niya ta nakangiti pa ito para bang gusto ng kayakap
hindi ko maiwasang hindi mainis sa ginawa niya

"H-hu?" halos mautal na ang tauhan ko dahil alam niya kung anong mangyayari sa kanya

Wag na wag mo siyang hahawakan

"Buhat" parang bata niyang tugon

"K-kaya mo naman sigurong maglakad?" alanganing tanong nito

huwag mong subukan

"Ayaw mo? Ayoko din" sabi niya at ngumuso umupo pa sa sahig at para bang nagmumukmok

Hindi ko na matiis kaya nilapitan ko na ito