Im so Stupid

Chapter 3

Cara's Pov

As usual, wala nanaman ginagawa dahil nga first day palang. Kakatapos lang namin kanina magpakilala tapos ayun pinabayaan na kami ng teacher namin.

"hello ate!" bati saakin ng katabi kong babae na hindi ko naman kilala.

"Hi?" this is what I call "Awkward"

"Ano po pala ule name mo ate?"

"Cara." inextend ko yung kamay ko para makipag-shake hands sakanya. oh diba, ang bait bait ko ^•^

"Monique." Edi wow. ansabi ng pangalan ko sa pangalan niya diba?

"Nice to meet you."

"My pleasure."

tapos ayun nagkukwento lang siya saakin ng kung ano-ano. na hindi ko naman maintindihan.

Madaldal or should i say maingay, pero masaya sya kasama. Napaka-kwela nyang babae. Yung sa unang tingin mo sa kanya aakalain mong walang problemang dinadanas but, deep inside sobrang nahihirapan at nasasaktan.

Sana Ganun ako ka tough katulad nya.

"Cara? Are you okay?" Sabi nya sakin while snapping her fingers infront of my face.

"Ahmm..sorry medyo na pre-occupied ung utak ko, ano nga ulit ung kinukwento mo?" I said while looking at her.

"Nevermind that. I dont think your okay. Ang putla mo and look at your eyebags! Omg! Girl you need to take a rest." She said while tapping my shoulder.

"Well, siguro dahil lang to  sa pagod at stress, ya know! Problems."  Medyo natatawa ko habang sinasabi ko yan. Pero thats the truth naman, its really because of my problems.

Monique's PoV

Sa itsura ni Cara halatang stressed  talaga sya. Di nga lang ata stressed yun e. I think she's depressed too. Kasi kakabreak lang nila ng ex-boyfriend nya and dumagdag pa yung other problems nya.

I envy Cara for being tough. She's really different from the others. Knowing that maraming palang problems that keeps on bothering her.

* bell Riiiiinnnngg *

Oh! Masyado na pala kong lutang sa klase. Di narin ako nakinig sa Class discussion , why would i? Duh! Makikinig  nga ako di rin naman papasok sa utak ko. What's the use diba?

"Monique!Monique?" Napansin ko nalang kanina pa pala ko tinatawag ni Cara. Kung di nya siguro ni-wave ung kamay ng sa Harap ng mukha ko di ko parin sya mapapansin.

"Yes? Cara?"

"It looks like napakalalim ng iniisip mo. Anyway, gusto mo sumabay na sakin sa paglabas? May sundo ka  ba?" She looks very worried sakin.

"Ahmm.. No, medyo na pre-ocuppied lang siguro ung utak ko. Yeah! Sure! I"ll just fix my things. Yes, May sundo naman ako." I said while packing up my things. Nung natapos na ko tumayo na ko.

" let's go? " i ask, kasi very busy sya sa pagkalikot ng phone nya.

" yeah " while tinatago nya ung phone nya sa Bulsa .

" So? You're a transferee, right?"

"Yeah, im just a new student here. Actually, Galing akong states."  I said while were walking.

"Are you a Fil-am?"

"No, im a Full Filipino. Dun lang ako pinanganak. Well, dun narin lumaki. Pero, we always visit naman here sa philippines because of business matters of my parents. Sometimes nagBabakasyon kami dito for a month." Paliwanag ko sa kanya.

"Ahhh... But now? Dito ka na titira?" Tanong nya sakin. Halata sa kanya na-excited sa isasagot ko.

"Yes, i think so."

"So di pa sure?" Tanong nya pa ulit.

" Di ko rin alam, i been living here. Pero ung parents ko nasa New York ngayon. Kaya di ko pa sila na tatanong about that." Paliwanag ko ulit sa kanya.

Di namin na napansin na nasa labas na pala kami ng school.

"Bye?" She said

"Bye! I"ll make kwento nalang sayo next time." I flash a smile to her, while im waving my hand, Pasakay ng kotse.

"Okay! See you later!" She smiled to while waving her hand. At sumakay narin sya ng kotse.

She's so joyful. Napaka-masayahin nya. I didn't know na ganto pala ang magiging First day of school ko. Nag-enjoy ako sobra kanina nung kasama ko sya.

Where on the way home already. When i saw something that caught my attention a cake shop. So naisipan kong bumili.

"Kuya? Can we stop by that Cake shop?" While pointing the cake shop.

"Sige po ma'am, itatabi ko lang po." He said politely.

"Parang naman ang tanda ko na nyan manong. Monique na lang po."

"Eh? Sorry po miss monique."

"No, its okay. But mas gusto na yang  miss ang tawag mo sakin. Kesa sa ma'am feeling ko kasi ang tand ko na nun. " I gestured that its okay.

" okay po ma"am---- ay! Miss po pala. Hehehe. Naitabi ko na po, pwede na po kayo bumba."

"Thanks manong!" I said while getting out of the car.

I ordered a triple chocolate cake. At the counter . Nung nasa states kasi ako,  I always ate chocolate cakes there. Its really my favorite. Buti nga di nasisira Body Figure ko. Ohmyg! Ayokong tumaba. I know its really not bagay sakin. I can't even imagine myself namatanda.

Pagkatapos kung kuwain yung cake sa counter. Lumabas na agad ako ng shop at pumasok na ng car.

" Im done manong! Let's go home already."

When we got home. Inutos ko na lang sa maid na ilagay ung cake sa Refrigerator kasi baka matunaw. Tapos umakyat na ako ng room ko. Then, i change my clothes already. Humiga ako sa kama, chineck ko naman yung clock ko sa tabi ng kama ko sa may desk. It's already 6:47 pm na pala. Nagpahinga lang ako. Then, i fall asleep.

Author's note:
Told you mag-Update ako .  sorry, if late. Anyway, enjoy and Happy Reading :) . Happy Easter Sunday. Siguro mapapadalas narin update ko. Kasi Summer na at walang pasok na. So yun lang po. Please don't forget to vote and you can also comment if there's something you what to say.  That's All . Thank you. Take care. Love lots! :) :*

                                                   - Rica