(One shot story)
"I'm sorry," he say.
"After so many years primo?" I asked him gamit ang mga matang nangungusap na sana hindi totoo.
" Look I'm very sorry elle, l-I just don't love you anymore." "And one more thing elle. Our relationship getting toxic, so we better just s-stop."
"Pls, Primo we can fix this right?" Pagsusumamong tanong ko mula saknya ngunit isang mapait na ngiti lamang ang tanging naging sagot nya sa tanong ko.
"I'm sorry elle but n-no. Pls let me go, just take care ur self and be more careful dahil simula ngayon wala na ako sa tabi mo."
Mga katagang binitawan nya bago lisanin ang lugar na kung saan kami unang nagkakilala. Na dto din pala kami huling mag kikita.
"I was left alone again." Mahinang saad ko sa aking sarili, "I love you but you l-left me" hirap na banggit ko habang ang mga luha ay patuloy pa ring umaagos.
" Hey, Elle are you ok?"Saad nang mga kasama ko.
"Oo naman, ako pa ba?" Masayang saad ko sakanila. Hirap mang magpanggap I know I can still do the things I wanted to do.
"Bye Elle!"
"Bye!" Mabilis kung niligpit ang mga gamit ko at nagsimula ng maglakad bitbit ang masayang maskara sa aking mukha. Tatawid na sana ako nang makita ko si Primo.
Na may kasamang iba.
"P-primo." Utal na banggit ko sakaniyang pangalan nang mapatingin ito sa kinalalagyan ko. gulat at pangamba ang naaninaw ko sa mapupungay nyang mga mata.
Tatawid na sana ako nang bigla—
Ramdam kung tumilapon ang aking katawan kasabay nang biglang pagdilim nang akin mga mata.
"H-hindi pa p-pwede" mga katagang banngit ko.
Nagising akong nakatingin sa puting kisame sinimulang nilibot nang aking mga mata kung nasan ako.Nang bigla nalamang pumasok ang isang nurse ang gulat itong nakatingin sakin.
"Maari bang humingi nang tubig?" Mahinang saad ko saknya. Kahit na mukang aligaga ito ay mabilis parin nitong kinuha ang tubig at baso.
"Sala—" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla nalamang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang aking ina at ama nang may gulat sa mga muka.
"A-anak" banggit ni mama bago ito tuluyang humagulgol nang iyak kasabay nito ang pagyakap nila saking dalawa.
"Excuse me po, I'll call doc Xy"saad nang nurse.
Hindi ko lubos maiisip halos dalawang taon akong tulog. Ito narin siguro yung way para makapag pahinga ako nang walang iniisip. Ilang araw din at nakalabas na ako.
Bumalik na din ako sa pagaaral ngunit malaki ang pinagbago dahil ang mga dating kasama ko ay college na ngayon ikaw banaman matulog nang dalawang taon wala bang magbabago sa paligid mo. Naglalakad ako nang bigl—
"Ouch—" napasalampak ako sa sahig
"Sorry miss, wait are you ok?" Kasabay nito ang pag abot nang kaniyang mga kamay nasyang inabot ko upang makatayo ako nang maayos.
"ahm Oo, ayos lang ako"
"I'm sorry nagmamadali kasi ako, mamaya nalang bye" Paalm na akbo nito. In fairness gwapo mga teh
Kinakabahan akong pumasok rinig ko kasing nagumpisa na sila.Pero dahil walang hiya tayo pumasok ako nang walang katok katok pero dahil may natitira pa palang hiya sakin napaurong ang mga paa lalabas na sana ako nang biglang
" Miss Mariano?"
"Ah o-opo" utal na saad ko sa gurong nasa harap ko
