GELSEN DE ANLATSAM...

ŞİİR SENSİNN..

Şiir sensin, mısra sensin, dil sensin,

Dudağın kaside, gözün kafiye.

Can evimde en esrarlı desensin,

Muhabbetin redif, sözün kafiye.

Endamın şah beyit, ellerin vezin,

Sayfa sayfa okuyayım ver izin,

Tarifi mümkün mü hendesenizin,

Kalbin kalenderi, yüzün kafiye.

Bıkar mıyım seni ben okumaktan,

Sarhoş oldum gül yüzüne bakmaktan,

Ayıramam gayrı karayı, aktan,

Firkat vezn-i aher, hüzün kafiye

Bağ-ı irem’ine girercesine,

Girsem sözlerinin her hecesine,

Terennüm-ü sevdâ lâyık sesine,

Sitemin musiki, nazın kafiye.

Aşkına tutuldu bir kere gönül,

Feryât, figân eder boş yere gönül,

Baktıkça yüzüme gülümse ey gül,

İçimde ağıtsın, sızın kafiye.

Hayatımda rast gelmedim eşine,

Attın beni hârlı aşk ateşine,

Yaralı bir hâlde düştüm peşine,

Yolların muamma, izin kafiye.

Sağır mısra mısra anlatır seni,

Almasa da bir küçücük buseni,

Her hâlin ahvâlin büyüler beni,

Yürüyüşün ahenk, dizin kafiye.