chapter 4

70 2 1
                                    

Ranz Pov :

Habang naglalakad..  nasalubong namin ang mga kaibigan ko

 "oh ano bro? ano nangyari?"

 "umm.." tumingin ako kay ella.

" ella sige una na muna kami nila cav may pupuntahan lang kami saglit lang to :) "

ha?  ah eh.. oh sige sabi mo e"

 "sige. i'll pick you up later."

Nang maiwaan kami nila cav ay inexplain ko sa kanila kung ano ang nangyari. kahit sila hindi makapaniwala. 

Ella's Pov

Yeheeey! uwian na finally.! paglabas ko ng classroom.ay nandon na si ranz nag aantay aba himala.

 "aga mo ngayon ah?" bungad ko sa kanya

 ngiti lang ang sagot niya sa kin

 pumunta na kami sa parking,walang kibo pa rin si ranz.. grabe. for the first time tahimik tong lalaking to.

" parang ayoko sumabay"

"ha? bakit?"

"nakakatakot ka kasi. baka may pinaplano ka sa kin.."

" haa?" gulat na tanong ni ranz

" ang tahimik mo kasi. hindi ka naman ganyan dati. ano ba meron?"

"ah eh.. wala . masama lang pakiramdam ko."

hinawakan ko ang  ulo niya.

Pauleen : wala ka namang sakit a, teka sure ka bang pag umangkas ako diyan, makakarating ako ng buhay sa min?

Ranz : oo naman. hindi kita papabayaan no."

aw nganga. :O may tama nga to isang to. -___-

umangkas na ko sa bike at umalis na kami.. tahimik pa rin sa daan si ranz hanggang sa makarating ako sa bahay..

"sige bukas na lang.. ingat"

ngumiti lang siya sa kin at niyakap ako.

omo. niyakap niya talaga ako. :O

kinabukasan pag punta ko kanila ranz aba himala ang aga niya ngayon

:"o anu nangyari sa yo? aga mo ata ngayon?" pagatataka kong tanong sa kanya

 "d naman..ayaw mo?"

pagkatapos ay pumunta na agad kami sa school

"wow ha  ang aga nyo naman ata ni ranz ngayon?" - krystel

"oo nga eh. ewan ko ba sa lalaking yan, ano kaya nakain?  kahapon pa ganyan yan e"

biglang lumapit si ranz

"ella...pwede ba kita makausap?" seryosong tanong ni ranz sa kin

"tungkol saan?" ewan ko ba bigla ako kinabahan

"mamaya uwian.basta.."

 "o cge.."

nakita ko na naman ang lungkot sa  mga mata niya.. anu ba problema ng lalaking to kahapon pa to a.

 "ui friend anu na nangyari kay ranz? angtahimk nya super ngayong araw na to.. anu nakain nun? inaway mo ba?" - miracle

 " gaga!  hindi ko siya inaway nuh.. ewan ko sa kanya.di bale mag uusap naman kami mamaya eh.."

Fast Forward.

sa wakas uwian na.. pagkalabas ko sa room ay nandon na agad si ranz kinuha niya yung bag ko 

 " ranz?"

"tara na.. may pupuntahan tayo"

" at saan naman yan?"

 "basta.."

dinala ako ni ranz   sa beach na  malapit sa min

" anu naman ginagawa ntin dito?"  

" tara swim tayo.."

ayos din tong lalaking to.. swimming? nababaliw na ata to

 "ok ka lang? nahihibang ka na"

" nahihibang sayo ." sabi nya sabay karga sa kin papunta sa tubig

 "Ranz! oy ano ba!  ibaba mo na ko ! "

 "ayoko nga."

 "Ranz..!mababasa damit ko..! argh. humanda ka sakin! " 

 "sayang,, mamimiss ko ang mukhang yan.." sabi nya sabay titig sa kin

 " huh? ano? what do u mean? aalis ka?" tanong ko sa kanya

dahan dahan nya ko binaba..

tumungo siya..

" san ka pupunta?"

it took him minute bago siya maksagot

" na alala mo nung kahapon? may pumunta ditong lalaki at babae  kasama mama ko?.. kaya nila ako pasikatin ella. they saw my videos sa youtube. then they offered me something..  gagawin nila akong sikat na dancer and kung papalarin pwede ako maging artista.. matutupad na ang mga pangarap ko."

" o edi maganda.. bakit nag papa alam ka pa?" naguguluhan kong tanong

" lilipat na ko sa Manila"

" haha ranz tama na jokes mo.. corny na.."

 " hindi ako nagpapatawa ella.."

"ranz naman.. paano kami.. ako? paano na ko?"

"nasabi ko narin kanila owy oliver cav at biboy tungkol dito sasama silasa manila.. pwede daw kami maging isang  famous dance group dont worry ella bibisita naman ako palagi e.. "

 " peroo... ranzz."

" i promise."

huminga ako ng malalim.

 "kelan ba alis nyo?"

"bukas na.. hindi pa alam nila nicole about sa pag alis namin"

"whaatt? ang bilis naman ata niyan?"

"oo nga e kaya nga inasikaso ko na yung mga papers sa school. buti na lang at malapit na ang  summer vacation . sabi ni mr henry. pasado naman daw kami sa mga exams so pwede na..  "

" ranz naman... mapipigilan pa ba kita?" 

di ko namalayan tumulo na pala luha ko..

 pinahid niya yung luha kong tumutulo..

 " i will miss you .i will miss your smile,your laugh.. yung pagsusungit mo.. yung mga hampas mo.. lahat.. "

 mahal kita ranz.. bulong ng puso ko

di ko na kaya.. di ko kaya mawala ang nag iisang lalaki sa buhay ko...ang bestfriend ko. kailangan ko na siguro sabihin yung tunay kong nararamdaman..

 " ranz..?"

 "bakit?"

 " ahh ehh.. ingat ka palgi dun ha.  tumawag ka sa kin "

 " oo naman..."

 hindi ko kayang sabihin sa kanya.. mananatili na lang sigurong isang lihim ang lahat.

bigla niya ko niyakap ng pagka higpit higpit at hinalikan sa noo.

 " ahh.ranz. baka hinahanap na ko.." sabi ko sabay pumiglas sa pagkakayakap niya

" hatid na kita.."

 "di na.. may pinapabili pa pala sa kin.. salamat na lang..kaya ko naman eh." palusot ko sabay takbo papalyo sa kanya

hindi ko na siya nilingon.. ayoko maalala ang mukha niya..  di ko siya kaya tignan.. 

pag uwi ko sa bahay

ella andyan ka na pala, kumain na..."

 "wala po ako gana ma e.. sige po magpapahinga na ako.. "

sabay pasok sa kwarto ko.. doon na bumuhos ang luha ko.....

Friend of MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon