O ve Ben

BENİM İÇİN!!

"Günaydın" dedim üvey anneme merdivenlerden inerken. Üvey annem her zamanki gibi kahvaltıyı hazırlarken telefonuyla uğraşıyordu. bana cevap vermeye tenezzül bile etmemişti.(Ondan hoşlandığım aslında söylenemezdi.)"Her neyse" diyip kahvaltı masasına oturdum. Kahvaltıyı bitirip masadan kalktım. Bugün okulun ilk günüydü buraya Seattle'a taşındığımız zaman babam beni bir liseye kaydetti. Lise 3. Sınıftaydım.(Çok tedirgindim çünkü yeni arkadaşlar tanıma konusunda çok da iyi sayılmazdım.) Okulun yolunu tuttuğumda yolda bir kızla yan yana yürümeye başladık. Birden bana adını söyledi:"Merhaba ben Deniz!" (Bende cevap verme gereği duyup) "Bende Mira dedim" okula birlikte gittiğimizde kapıdan girdik ve o karşıma çıktı.Bütün kızların ona baktığını görür gibi oldum.(O kim mi?) "Aras" tı.