34 + 35

chapter one / yo voy

Α! Και αμα θα μπορουσα να εχω και λιγο περισσοτερο κωλο δεν θα με πειραζε. Ειμαι πιο φλατ και απο φλατ αηρον, δειξε λιγο ελεος.

Αλλα τελος παντων, ευχαριστω για ολα τα υπολοιπα υποθετω χεχ...

Τα ματια μου ανοιξαν αποτομα οταν ακουσα το κακιασμενο τσιουαγουα να γαβγιζει, δεν το βουλωνει ποτε αυτο? Ξεκινησα να αναπνεω πιο βαρια, προσπαθωντας να εστιασω την προσοχη μου στην αναπνοη μου και σε τιποτα αλλο.

Χαμογελασα στον εαυτο μου οταν καταλαβα οτι ερχομαι παλι σε ηρεμο σημειο, και ξαναεκλεισα τα ματια μου για να συνεχισω το γλυψιμο.

Και.. ξερεις, ειχαμε μιλησει για κατι τις προαλλες και στα χαρτια της Αμπουελα ειδα οτι θα το παρω. Αλλα ποτε ειναι το θεμα εμ, ενηγουεηζ αντιο Λουσιφερ, ελπιζω την επομενη φορα που θα σου απευθυνθω να μου'χεις φερει αυτα που μου'χεις ταξει.

Οταν πηγα να ανοιξω τα ματια μου, ενιωσα κατι να πεφτει πανω μου με δυναμη και αμεσως επεσα και εγω μαζι του πισω.

Κοπανησα το κεφαλι μου στο ξυλο του κρεβατιου και τα ματια μου ανοιξαν για να κοιταξουν δολοφονικα τον Παξτον, ο οποιος εγλυφε την μαπα μου. Τα φρυδια μου συνοφρυωθηκαν οσο τον εκανα πισω και- ιζ δις αλλαουντ?

'Γαβ!' τα λογια του με συγκηνησανε , αλλα αποφασισα να τον αγνοησω και να παω κατω να φαω Τσιποτλε επιτελους.

Δυστυχως για εμενα -και λογικα και το γευμα μου, αφου θα το ετρωγε σιγουρα ολο- με ακολουθησε κατω αφηνωντας τα σαλια του σε ολο το πατωμα.

Για ποιον λογο εχουμε τοσες σκαλες στο σπιτι μου?

Κατεβαινωντας κατω ειδα την γιαγια Μπουμ Μπουμ να φτιαχνει λαζανια, φορωντας μια ποδια με την σαλιωμενη μαπα του Παξτον πανω οσο χορευε με το γιο βοη απο πισω να παιζει.

'Μαλου!' φωναξε πανω απο την μουσικη και αφησε ενα ανησυχητικα ζουμερο φιλι στο μαγουλο μου.

'Η αμπουελιτα σου φτιαχνει φαγητο!' χαμογελασε στον εαυτο της οσο εκοβε αβοκαντο για την σαλατα της, αφου εκλεισε το γιο βοη για να μιλαμε σαν ατομα.

Ενιωσα ενα κυμα τυψεων να με γεμιζει οταν θυμηθηκα οτι παρειγγηλα απεξω, αλλα ημουν τοσο καλη που θα εκανα την καρδια μου πετρα και θα ετρωγα και Τσιποτλε και λαζανια.

Το κουδουνι χτυπησε και αρπαζωντας λεφτα απο το τραπεζακι κατευθυηνθηκα προς την πορτα, με τον Παξτον να με ακολουθει και να γλυφει την αριστερη πατουσα μου καθε φορα που την σηκωνα για να ακουμπησω την δεξια μου κατω.

Ετοιμη να κανω το σκυλι της γιαγιας Μπουμ Μπουμ πουρε, ανοιξα την πορτα ετοιμη να φορεσω ενα γλυκο χαμογελο μεχρι να παρω το φαγητο μου και να μπορω να το πνιξω ηρεμα αλλα αυτο ειχε αλλα σχεδια.

Τα ματια μου γυρισαν προς τα πισω και το χερι μου βρεθηκε κατευθειαν στο στομα μου για να μην ουρλιαξω μπροστα στο ντελιβερι μποι οταν ο Παξτον δαγκωσε το ποδι μου με πιο πολλη δυναμη και απο αυτην της ζωνης της μαμας μου.

Αμεσως τιναξα το ποδι μου και χαμογελασα νικητηρια οταν ο Παξτον βρεθηκε στην αλλη ακρη του σαλονιου, με την αμπουελα απο πισω του να τον κυνηγαει δαγκωνοντας το δαχτυλο της με ενα δολοφονικο βλεμμα.

Ελπιζω ο ντελιβερας να κατσει αρκετα ωστε η γιαγια να ξεχασει οτι πεταξα το σκυλι της στην αλλη ακρη του κοσμου.

Το κεφαλι μου γυρισε πισω στην πορτα οταν ο ντελιβερας εβηξε και-

Ω Θεε μου.

Ο αναθεματισμενος Παξτον Χολιστερ.