Hava çok sıcaktı. Eriyip gidecek gibi hissediyordum. Cidden. Bir an önce stüdyoya varmam gerekti. Hemen. Yoksa ölecektim. Ama ölmem dimi?? Nasıl olsa daha çoook gencim ben. Evet evet. Çok gencim. Ölmemem gerek. Bu yüzden sıcakta ölmektense stüdyoya çabucak gideyim daha iyi dimi?? Koşmaya başladım. Elimde de kitaplarım vardı. Koşarken kitapları düşürmemek için yol yerine kitaplara bakıyordum. Bir anda birşeye çarpıp yere düştüm. Ama bayağı bir şeydi. Yani şey derken onu kastetmiyorum. Yanlış anlamayın. Çarptığım şey daha doğrusu çarptığım kişi Leon'du!!
"Yaa ben özür dilerim Violetta önüme bakmadan yürüyordum sen de öyle hızlıca koştuğun için farketmwdim seni özür dilerim"
"Önemli değil Leon hem ben de seni görmedim. Boşver."
"Sen niye koşuyordun ki??"
Bir anda boş bulunmuşluğuma denk gelip"Ölmemek için"deyiverdim. Demez olaydım. Ya da iyiki de demişim. Leon o kadar tatlıydı ki! Anlamadığı zamanlarda yaptığı gibi gözlerini kırpıştırarak bana bakıyordu. Aynı ben. Bende öyle yapıyorum. Yani yapıyormuşum. Leon öyle dedi. Tatlı oluyormuşum. Leon öyle dedi. Neyse. Leon'un sesiyle kendime geldim.
"Violetta neden ölmemek için ki? Yoksa peşinde mafya falan mı var??"
Bu sefer göz kırpıştırma sırası bendeydi. "Ne?? Leon sen ne saçmalıyorsun? Yok peşimde mafya falan. Şey ben güneş beni eritirse diye öyle koşuyordum aslında böyle tuhaf düşünmezdim ama bi an kafamda şeetti."
"Tamam tamam. Neyse. Ben de seni arıyordum zaten."
"Neden ki?"
Derin bir nefes aldı ve o tatlı dudaklarıyla konuştu. "SeÇoSe"
Ha? Ne? SeÇoSe mi? Bir dakika! Bir yerde görmüştüm. Bunun anlamıı...düşüncelerimi yine Leon'un kadifemsi sesi böldü.
"Yani anlayacağın Violetta Seni Çok Seviyorum. "
~~~~~~~~~~~~~~~
Selamm!! Bir kitap daha yazmaya karar verdim. Bir anda fikir çaktı. :D
Bu arada sizi çok özledim diğer hikayem olan "Sonsuz Aşk" a bakmanızı öneririm. Sizi seviyorumm!!
