White Knight

Chapter 1: Despair yet Fortune

Aji Chram's POV:

Kring! kring! kring!

"Arrrrgghhhhh!!!!, bakit Ang sakit nang ulo ko, kakainom ko nanaman siguro ito! , bwesit na buhay naman aaaaarrrrgggghhhh" Ang sambit nito sa kanyang sarili habang masakit at nahihilo ang kaniyang ulo.

"Anong oras naba.... nakakatamad na nga tumayo nakakatamad pa mabuhay!, argggggghhhhhh, Nakaka bwesit talagaaaaa!!!" Ito ang lagi niyang sinasambit sa araw-araw.

"Maghahanda na nga ako ng pang-umagahan ko, asan naba iyon...

Ayonnn nakita kona! itloggggg nanaman.., ano ba namang buhay talaga to, lagi nalang ubos ang pera ko." sambit nito sa sarili habang naghahanda ito mag luto nang kanyang umagahan.

"Wow, perfect sunny side up egg naluto ko!" Ang sambit nito sa sarili habang tinitignan ang kaniyang niluto.

"It's a perfect day to die narin Kasi naka perfect narin ako for the first time hu-hu." Ang pabiro nitong sinabi sa kanyang sarili.

Namatay Ang kanyang mga magulang dahil sa na aksidente Ang mga Ito, at Ang sinisisi niya sa pagka aksidente nang kanyang mga magulang ay Ang kanyang sarili sa kadahilanang, iniligtas siya ng kanyang dalawang magulang upang hindi siya mabundol ng isang malaking truck. At dahil sa pangyayari na iyon sinisisi niya Ang kanyang sarili sa araw-araw at iniiyak na lamang Ito.

"Ako nalang pala mag-isa dito sa bahay kaya ok lang na mag ingay ako buong araw Ha-ha-ha-ha!....." Patawa at palungkot na sambit nito.

"Let's do this mag aayos na nga ako baka magalit nanaman boss ko bwesit!!! ba't kopa kasi kailangan mag trabaho!"
Ang sambit nito sa kanyang sarili habang nag aayos at naghahanda ito pumasok sa kanyang trabaho.

"Ok na fresh na fresh na ako!, Aalis napo ako" Ang sambit nito sa kanyang dalawang magulang na nasa altar nang kanilang bahay.

Si Aji chram ay 9 years old nang mawala Ang kanyang mga magulang at ngayon, siya ay 25 years old na. Dahil sa pangyayaring iyon siya ay napilitang mag trabaho sa isang under ground company o illegal na serbisyo, tumigil narin sa pag-aaral si aji, upang mag trabaho. Ang mga binebenta nila dito ay puro peke na produkto at halos 24 hours Ang kanyang pagtatrabaho, Kaya naman Wala na siyang oras sa sarili niya at napapabayaan na niya Ito.

"Aabot pa kaya itong pamasahe ko....

papuntang trabaho, baka mamaya pag uuwi na ako hindi na ako sumakay. Mag lalakad nalang ako." Sambit nito sa isip habang pasakay na Ito papuntang trabaho.

---------------- 40mins later -------------

"Haaaaaaaayyyyssss, bwesit naman talagaaaa ohhh!!!, Bat ngayon pa na traffic Kung kailan..." Ang sambit niya sa kanyang isipan Habang nakatingin sa labas ng bintana, nang mapansin niyang may isang bata na nakatayo sa gitna nang kalsada. Agad-agad din siyang umalis sa kanyang kinauupuan upang puntahan ang Bata na animoy walang Alam sa kanyang paligid.

"Hoyyyyyy bataaaaa! Asan ang mga magulang mo?" Ang pasigaw na sambit nito habang palapit siya sa Bata

"Sino Ang mga magulang mo asan na sila?" Sambit nito sa Bata habang naka luhod Ito sa gitna ng kalsada.

"A-a-hh w-w-ala Napo sila" Ang sambit nang bata habang nanginginig Ito sa takot.

"Ahhhh Ganon ba. Ok lang yan, magiging maayos rin ang lahat, Ako rin wala narin akong mga magulang pero masaya parin ako...." Malungkot na sambit nito sa bata.