☁ 3 ☁
...............
🍁 အထီးက်န္ေနတဲ့ၾကယ္ေလးတစ္လံုးအတြက္
ခိုနားရာ တိမ္မ်ွင္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေပးပါ 🍁
___________________________________
ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ျပခန္းရဲ႕ေသာ့ကိုစစ္ေဆးလိုက္ရင္း ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကအနည္းငယ္မို႔တက္သြားတဲ့လမ္းေလးဆီဦးတည္လိုက္တယ္ ။ မေႏွးမျမန္ ပံုမွန္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အတူ ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ဦးတည္ရာက လံုးခ်င္းအိမ္ေလးေတြသီးသန္႔႐ွိတဲ့ ေျမျပန္႔လမ္းေလးတစ္ခုဆီ ။
္ ပံုမွန္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔သြားေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ အေနာက္နားခပ္လွမ္းလွမ္းအကြာအေဝးတစ္ခုေလာက္မွာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ထပ္တူလိုက္ပါေလ်ွာက္လွမ္းေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက ထပ္တူက်စြာ ။
ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြျမန္ရင္သူပါလိုက္ျမန္တယ္ ။ ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေႏွးရင္သူပါလိုက္ေႏွးတယ္ ။
သြားရာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အသိစိတ္ေတြက ပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိမထားဘဲ့ ေခါင္းငံု႔လို႔လမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေက်ာျပင္ငယ္ေလးဆီမွာသာ ။ ထိုေက်ာျပင္ငယ္ေလးရဲ႕ပိုင္႐ွင္္ကေတာ့ အေနာက္ကေနသူခိုးၾကည့္ေနတာကိုသိပံုရမယ္မထင္ ။
အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ရပ္တန္႔သြားတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကိုပါရပ္တန္႔မိတယ္ ။ ရပ္တန္႔သြားတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ေျခလွမ္းအေ႐ွ႕မွာေတာ့ အျဖဴ ေရာင္ေဆးသုတ္ထားတဲ့ တစ္ထပ္တိုက္အိမ္ပုေလးတစ္လံုးနဲ႔ ထိုအိမ္ေ႐ွ႕မွာရပ္ေနတဲ့အသက္50ေက်ာ္အရြယ္အမ်ိဴ းသမီးတစ္ေယာက္ ။
" အန္တီခ်င္းယြဲ႔ "
ေ႐ွာင္းက်န္ေခၚသံၾကားေတာ့ထိုအမ်ိဴ းသမီးကေ႐ွာင္းက်န္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတယ္ ။
" ျပန္လာၿပီလားေ႐ွာင္းက်န္ ၊ အန္တီယြဲ ့ကေ႐ွာင္းက်န္ကိုေစာင့္ေနတာ "
" ဟုတ္ကဲ့ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနတာ ေျပာစရာရွိလို႔လားအန္တီယြဲ႔ "
