The Beautiful Princess of Beautilandia (COMPLETED)

Chapter 71

Alyssa P.O.V

Mahina akong napadilat at alam ko na andito na ako sa realidad..

Iginala ko ang aking mga mata sa
silid...

maganda dito lahat ng gamit dito ay
kulay bahaghari kahit na ang bawat sulok dito ay bahaghari...

May kagamitan rin na kukay ginto.."ito cguro ang dapat kong kwarto" sabi ko pero bakas parin sa aking boses ang lungkot dahil naalala ko na naman ang mama ko,

'wala naba talagang pag-asa na makukumpleto kami?' Sabi ko sa isip ko tska bahagyang yumuko dahil sa luha na nababadyang tutulo sa galing sa aking mata...

"Ayos kalang ba?..may masakit ba sa iyo?" Pag-alalang tanong ni-ni

Bigla akong nagulat dahil andito pala si axel at binabantayan ako

Kaya bahagyang namula ang aking pisngi

"W-wala ayos lang ako" nahihiya kong sabi habang nakayuko

Naramdaman ko na bigla itong papalapit sa akin dahil rinig ko ang tunog sa kanyang mga paa at nagulat dahil bigla ako nitong
niyakap

'Teka!! Niyakap ako ni axel' kilig na sabi ngnisip ko

"Namiss kita aking prinsesa" sabi niya kaya ayun di na nakatiis kinilig na ang buong kalamnan ko pero hindi ko iyon pinapakita

Syempre act like an innocent person parin ako...

Inangat niya ang aking mukha gamit ang kanyang kamay upang tumingin ng deritso sa aking mga mata...

Kita ko sa mga mata nito ang pag-alala at saya pero sguro di ko alam theory ko lang naman..

"K-kumusta ka?" Nahihiya kong sabi habang nakatingin sa kanya

'Naku itong mata niya tlaga parang nang-aakit' sabi ng higad kong isip

"Ok lang" sabi niya habang nakikipag eye to eye parin sa kanya..

Naguluhan ako nung bigla itong nakangiti ng nakakaloko

"Teka anong ibig sabihin ng pag-ngiti mo?" Sabi ko sabay takip ng aking harapan

'Sguro gagahasain na ako nito...naku naku naku...wag syang magtangka' sabi ko sa isip ko tska ako tumingin ng nakasingkit ang
mata sa kanya

Bigla naman itong lumapit sa aking tenga at may binulong...

"Hindi ko alam..na ikaw pala ang
papakasalan ko...babe" sabi niya kaya napadilat ako ng mata dahil sa gulat...at naramdamang umiinit na ang aking pisngi

Kaya mabilis ko siyang tinulak

"Heh!" Sabi ko at naka cross arm pa pero ang mokong tumatawa pa..

'hangkyut' sabi ng isip ko

'Hindi..erase erase' dagdag ko pa

Pero ang totoo ...sa kaloob looban ko kinikilig na talaga dahil sa kanyang sinabi kasi totoo
naman..

"Mahal ki---" putol nyang sabi dahil may bumukas ng pinto kaya tumingin kami doon

Iniluwa doon ang aking ama ma masayang papalapit patungo sa akin...

Yinakap nya ako kaya gumanti rin ako sa kanya..syempre miss ko na rin ang totoo kong ama...

isipin mo 20 years kaming hindi
nagkasama..

Nakita ko naman si axel na naiinis dahil siguro hindi niya natuloy ang kanyang sinabe kaya napa 'bleeh' ako sa kanya at kinuway ang aking kamay para paalisin siya...

"Mahal na hari, aalis muna ako..hahayaan ko munang magka-usap kayo ng aking 'mapapangasawa' "sabi niya habang diniinan
pa ang mapapangasawa tska ngumiti at umalis...

"Anak, kumusta kana? Okay kana ba" nag-alalang tanong ng aking ama..

Totoo ngang sa kanya ko namana ang aking gintong mata

"O-okay na po ako" nahihiyang sabi ko

"Wag kang mahiya anak ko..."putol niyang sabi tsaka hinaplos ang aking buhok

"totoo ngang kamukha mo ang mama mo tsaka ang mata mo ay talagang nagmana sa akin" nakangiting sabi niya pero natigil din ng muli siyang nagtanong

"Naasan na ang iyong ina? Ang aking mahal na reyna" sabi niya kaya di ko maiwasang malungkot dahil nalala ko na naman ulit si
mama

"W-wala napo siya" lungkot kong sabi kaya nakita ko sa kanyang mata ang lungkot na ngayun ay may namumuo nang maliliit na
butil sa kanyang mata....

"Papaanong nangyari iyon" kahit na
nalungkot siya ay nagtanong parin siya dahil sguro gusto niyang malaman ang katotohanan...

"Napatay si ina dahil sa akin, dahil sa aking kabaitan na pati kalaban ay gusto kong tulungan" sabi ko at di kuna matigilan ang umiyak kaya yumuko nalang ako habang ang
aking kamay ay nasa aking kamay...

Bigla naman akong yinakap ni ama upang damayan ako

"Shhh...tahan na mahal kong prinsesa..hindi mo kasalanan..iniligtas ka niya dahil gusto ka niyang mabuhay, dahil gusto ka niyang makita ang totoo mong mundo at maging masaya pa sa hinaharap" pagpapatahan niya
sa akin..

You know what? Kahit na pareho kami na nasa katayuan ngayun ay pilit parin akong pinapatahan...

Alam ko naman na sa aming dalawa ay siya.ang mas nasaktan dahil sa hinaba-haba ng
panahon ay namulat siya sa pasisinungaling na tanging ang pekeng prinsesa at reyna
lamang ang kanyang kasama...

Kaya sobra talaga ang pagpapasalamat ko dahil kahit papaano ay may mahal sa buhay
pa akong natitira at kino comfort pa ako..

Kaya ngayun ay nangangako ako na nandirito rin ako sa kanya para damayan siya sa lahat ng oras at sa tuwing nami miss niya si ina...

Siya na ang humiwalay sa
pagkakayap at pilit na ngumiti..

"Wag kang mag-alala anak...hanggat nandito ako at nabubuhay ay proprotektahan kita sa kapahamakan aking anak.."sabi niya

'Ang swerte ko talaga sa aking ama'sabi ng isip ko

"Ohh..magpahingi ka muna upang makabawi ka ng lakas at uutusan ko ang kawal na bawal kang isturbuhin at tsaka padadalhan
nalang kita ng makakain" sabi niya kaya tumango nalang ako at siya naman ay tumayo na at kinumutan ako tsaka.hinalikan ako sa noo

"Goodnight princess"sabi niya at ako naman ay ramdam ko ang aking mata na gusto nang matulog kaya napapikit naman ako...