Bölüm 1 : Yapmak İstediklerim

23 1 0
                                    

Bugün hava fazlasıyla sıcaktı ama yapmak istediklerimi engelleyecek kadar değil.Evin önüne geldiğimde kapıyı açmam bi kaç saniyemi aldı.İşimde daha da ustalaşıyorum.Eve girince buranın dışarıya göre daha serin olduğunu gördüm.Klimadan olsa gerek.Kurbanım sanırım meşguldu.Ortalıkta göremedim.Yanına gitmeden buzdolabına ilerleyip bi içki çıkardım.Serinlememe biraz daha katkısı olurdu.Odalara göz atarken önce küçük çalışma odasından başladım.Ev fazla büyük değildi.İki kişi için ideal.Jilian'ın hoş sesi kulaklarıma geldiğinde yatak odasına yöneldim.1.70 boylarında , ince ,esmer ,harika dudaklara ve baştan çıkarıcı göğüslere sahipti.Sanırım şuana kadarki en iyi 3 kurban listeme girebilirdi.Birinci sıra daima Melanie'ye aitti.Ona aşık olmamak için çabalamıştım.Kurbanıma aşık olmak iyi olmazdı.Jilian farklı bir şarkıya geçince düşüncelerimden sıyrıldım ve kısık sesle çalan radyoya eşlik ettiğini fark ettim.Bu şekilde fazla seksi göründüğü söylenemezdi.Yani eve yorgun argın gelip pijamalarını giyen yorgun fakat neşeli kadın haliyle.Ama oldukça şirindi.

Sonunda zamanın ilerlediğini düşünüp elimi çantama attım.Bıçağımı çıkardım.Her zamankini.Ona ölüm diyorum.Ölüm kadar sessiz ,ürpertici ve kanlı.Ve bu ismi takmamın bi sebebide bazılarının ölümünü beraber gerçekleştirmemiz.Herneyse zamanım geçiyor.Burda fazla oyalanmak istemiyorum.Artık eve gidip soluksuz bi uyku çekmek istiyorum o yüzden elimi çabuk tutucam.

Gidip radyonun sesini daha da çok açtım.Keyfimin yerine gelmesini istiyorum.Böylece işimi daha isteyerek yapabilirim.Jilian'ın şaşkın bakışı içinde ona yaklaştım ve güzel tenine dokunmaya başladım.Gözleri yuvasında fırlayacakmış gibi bakıyordu.Sanırım benden etkilendi demek isterdim ama bu şuan için saçma bir olasılık.Göz bebekleri bir bıçağıma bir de yüzüme kayıyordu.Bir şeyler söylemek veya çığırmak istiyor gibi görünüyordu ama hiç bişey yapamadı.Bu güzel kurbanım fazla korkak.Damarlarında ölüm hissizliği dolaşmaya başladı bile...

-Merhaba Jillian.

-Ss..sende ki..kimsin?

-Adım Cain ve sanırım son göreceğin kişiyim.

-Bana birşey yapmıyacaksın öyle değilmi?

-Ah Jillian sana yalan söylemek istemem-bu umrumda değil-ama sakın korkma senle bi kaç küçük işimiz var.

-Ki..kimsinn?

Bu sefer bağırarak sordu.Daha da korkmaya başlıyordu.

-Dediğim gibi adım Cain eğer gazete okuyor ve haberleri takip ediyorsan beni gayet iyi tanırsın.Sizin deyiminizle Kansas Canisi,Ölümcül Sapık falan filan.Bu arada bana takdığınız isimler çok saçma ben olsam...

-KES ŞUNU

Sözümü kestiğinde gözüm ilk önce saate gitti.Epey geç olmuştu.Artık sıkılmaya başlıyordum.

Ona yaklaşmadan önce kapıyı kitledim.Korkuyla bana bakıyordu.Ona yavaşça yaklaşmaya başladım.O ise deli gibi kaçmaya başladı.Bu çabası boşaydı.Küçücük odada bende kurtulamiyacağını ikimizde biliyorduk.Ve pencereden atlıyacağınıda zannetmem ama eğer denemeye kalkarsa onu durdurabilecek yakınlıktaydım.Ona yaklaştıkça son saniyelerinde mutlu olmalısın der gibi ona bakıyordum.

-Hayır , hayır Jillian seni berbat bir hayattan kurtarıyorum sevinmelisin ve bana minnet duymalısın.

Ona hızla yaklaştım ve yatağa attım.Üzerindekileri bi çırpıda çıkardım.Bende kıyafetlerimi çıkarıp ona dahada yaklaştım.Ölüm kadar yakın.Ses çıkarmaması için her zaman yaptığım gibi parmağımı ağzına soktum.Hem böyle daha zevkli oluyordu.İşimi bitirmeye yakın hep yaptığım gibi bıçağımla kurbanımın boğazını kestim.Soğuktu...Kanı soğuktu.Soluduğumuz hava soğuktu.Kanı vücuduma değmeye başladığında zevkin zirvesine vardım.Jillian hissizdi benim kadar hissizdi.Vücudunda Ölüm ve ölümün izleri vardı.Üzerinde kalktım ve boğazında derin bi yaraya neden olan bıçağımı alıp kıyafetleri ile kanı temizledim.Daha sonra duşta kendimi temizledim ve kıyafetlerimi giydim.Müzik hala çalıyordu.Ve ben son 5 dakikadır farkında değildim.Jillian'a son bir kez bakıp gülümsedim ve onu kocası ,çocukları yada herhangi biri bulana kadar olay yerinde yalnız bıraktım.

Gösterişli apartmandan çıktım ve çalıntı arabama atladım.Her seferinde olduğu gibi hiç birşey hissetmedim.Pişmanlık ,suçluluk yada insanların bu durumda hissedeceği türden hiç birşey ...

Havanın serinlediğini hissederek evime doğru yola koyuldum.Eve bi kaç yüz metre kala arabayı durdurdum.Çantamdaki Glock 17 silahımı, bıçağımı ,arada bir kullandığım çivilerimi ,ufak çekicimi ve diğer eşyalarımı düzenledim çantamı kapatıp kurbanımla ilgili bilgilerin bulunduğu kağıt destesini çantama tıkıştırdım ve arabadan indim.Tahminime göre saar 8 civarı bi şeydi.Eve varınca hemen yatıp uyumayı düşündüm ama hemen uyuyamayacağımı bildiğim için bira şişesini aldım ve küçük televizyonumun karşısına geçtim.Bunuda çalmıştım.Ama ne zaman ve nereden hatırlayamadım.Zaten ıssız bir alanda bulunan ıssız evimde en azından biraz ses olsun diye.

Annemi aramayı düşündüm.Aptal oğlunun nerede olduğunu merak etmiş olabilir.Küçük bi olasılık...

-Alo 

-Alo ,anne benim Cain.

-Cain,tatlım nerdesin?

-Evdeyim anne.Sesini duymayı düşündüm.Bu telefon denen alet harika.Her gün yürümek beni fazlasıyla yoruyor.Senin yanına sık gelememek de kötü oluyor.Telefon sayesinde görüşüyoruz.Yoksa seninle istediğim an konuşamazdım.

Cümlemin sonuna aptal kahkahalarımdan birini yerleştirdim.Annem her zamanki gibi gerizekalı oğlundan bıkmışcasına iç çekti.Konuşmak istemediği için geveledi.Yine de sevgisini göstermek için tatmin edici sözler söyledi.Küçük bir konuşma sonrası ona yanına ziyarete geliceğemi söyledim.Bunu sık sık yapıyorum.Hem ziyaretlerim sayesinde işlediğim cinayetlerin soruşturması hakkında bilgi topluyorum.Annem bazen işe yarıyor.Polis departmanında çalıştığı için bilgi almak için pek çabalamama gerek kalmıyor.

Bira şişemin boşaldığını fark edince gözleriminde kapanmaya başladığını hissettim.Yatağıma gidip uzandım ve düşündüm.Annemi düşündüm ,beni aptal sanan annemi,insanları...İnsanlardan nefret ederim.Peki ya annemden?Anneme karşı ne hissettiğimi bilmiyorum.Tam bir salak olduğumu zannettiği için bana acır ama beni sevmez.Yinede oğlu olduğum ve ailesinden kalan tek kişi olduğum için bana karşı ufak da olsa sevgi besler.Bense ona sadece saygı duyarım ve onun sayesinde yaptıklarımın tadını çıkarırım.Ben kimseyi sevmem.İnsanlara hep nefret beslerim.Onları aptallığıma inandırmanın ve yapmak istediklerimi yapmanın tadını çıkarırım.

Sanırım artık uyumalıyım.Göz kapaklarım kapanmaya başladığında bakışlarımı tavana diktim.Gözlerimi kapatırken kendimi düşündüm.Sadece kendimi.Yaptıklarımı.Yapacaklarımı.Yapmak istediklerimi.Ve ben hep istediğimi elde ederim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DARBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin