"No way am I going to marry this pathetic excuse of a girl. She's not even pretty. Piece of sh*t."
5 hours earlier
My name is Aster Lius Tan. 17 Years of age and a sophomore college student taking up BS Physcology. Student ako ng St. Pius University, now basic info sa aking sarili. May ari ako ng schoo-- sorry ANAK ng may ari. At oo, parang lalake ang name ko. Half Chinese ako kaso, hindi nila alam na anak ako ng may ari ng school. Ang alam nila, isa lang akong nerd na walang ginagawa kundi magbasa ng libro. Duuh, tinatamad akong magparty. Mas mabuti di nila alam para walang issue.
Nang nakarating ako sa kanto ng school namin, naglakad na ako papunta, ehh sa ayaw kong sa malaman nila na mayaman ako. Tss. Nang nakarating na ako sa school mismo, may malaking crowd dun sa isang tabi ng door.
"Knight, bago nanaman yung watch mo?"
*sigh*
Alright lemme remember.. Knight Allen Chu, katulad ko half chinese at BS Accountancy yung course. Siya daw ang pinakagwapong lalake sa school, pinakamayaman (Di nila alam na ako pala ang pinakamayaman eh. Mehehe.). At siya ang perfect, let me repeat, PERFECT guy na pwedeng idate. Kung alam lang nila kung ano ang pagkatao niya.
May na date at na.. skemer loo na siya sa mga ex barkada ko. Pagkatapos niyang galawin ang ex friend ko, tinapon nalang niya. Kaya nag transfer siya dahil sa kahihiyan. Behind that so called angel face is a evil demon.
Nang nakita niya ako, biglang umiba yung mukha niya. Para bang nandidiri? Tss. Kala mo kung sinong gwapo. Inirapan ko lang siya at magpapatuloy sa pag lakad nang sumigaw siya.
"Hoy, kung maka irap ka!! Kala mo kung sinong maganda! "
Wiw.
"Hoy karin!! Bakit, sinabi ko bang maganda ako?!"
"Sabagay, ang pangit ng mukha mo."
Am speechless. Porquet hindi ako nagaayos pangit agad?!
"Wag mo nga akong bastusin you a-hole!!"
And dun, lahat ng tao nag stop in their tracks at nanood sa away namin.
"Did you just call me an asshole?"
"Bingi ka ba or sadyang bobo lang."
Rinig ko ang tawa ng iba at of course, nagalit siya lalo.
"Hindi pa tayo tapos." Sabi niya at nag walk out
Ganun? walk out ang peg? Drama lang? Edi wow -_-
- -
"Aster, this is your father, I want you to come by at the company later. Wu ai ni"
Ughh. Nakakapagod. Katatapos lang ng last sub ko which is Psychology. And ayun papunta na nga ako sa Liu Enterprises, na ang number one product ang chocolate. Let me introduce the Tan Family
Liu Tan, my dearest father, siya ang may ari isa sa pinakamalaking company dito sa pinas at China.
Amy Tan, my dearest mama. Siya naman ay isang sikat na chef dito sa Philippines. Parati siya sa Davao dahil dun yung birthplace niya.
Allen Hanz Tan, my oh so stupid guoguo. (Bro), Siya ang nag mamanage ng Car Company dun sa China pero nandito siya sa pilipinas para mag laro. Game? babae ang pinaglalaruan niya.
Lastly, Archie Karryl Tan,
Kala mo babae no? Lalake yan si Archie, student siya ng High school department ng school ko. Parehos siya ng kuya niya, babaero. Senior Highschoolers be like. At ako ang middle child. Ang kawaws at ang ginagawang maid tuwing wala ang mga kasambahay namin.
Nang nakarating ako sa office ni dad, as usual nandun ang kanyang pinakaloyal na aso si Norwic. Siya ang family dog namin, at ang pinakamamahal niyang aso. Syempre love na love ko ang baby Norwic ko no. Ako kaya nag aalaga sa kanya.
"Hey Dad. You called?"
"I want you to meet somebody"
Huminga lang ako ng malalim. Marrige Proposal
"Dad, marrige proposal nanaman ba to? Sinabihan na kita nito" sabi ko sabay irap kay papa. Ughh, kakainis din to paminsan si papa
"No, Buisness proposal to ng client natin"
Napakamot tuloy ako sa ulo. Ughhh. Buisness. Nakakapagod talaga
"Oh. Okay. Si Mr. Liam ba?"
"Nope. Yung mga anak niya"
I know I heard that last name somewhere.. Sadyang makalimutin lang talaga ato.
"Okay."
Sino nanaman kaya ang client namin.
BINABASA MO ANG
I'm dating Mr. not so perfect
RomanceDefine perfect (not as in perfect talaga), Gwapo, mayaman, mabait, walang bisyo, bestfriend material, madala sa mall, all in one package. Now, once in a lifetime ka makakakita ng ganyang lalake or hindi talaga. Or so I thought