Gecenin kör karanlığı gibi çöktü üstüme sensizlik,
Bir daha sesini duyamayacakmışım gibi kapımda yine sessizlik.
Saat bilmem kaçı kaç geçiyor ama;
Benim için saat sensizliği sessizlik geçiyor.
Gözlerimden yüreğime damla damla akarken sensizlik,
Gözyaşlarım bozuyor bu sessizliği.
Yüreğimden gelen sesler eşlik ediyor gözyaşlarıma,
Ve şunları fısıldıyor yalnızlığıma.
Sensiz bir mevsim geçti;
Sessiz.
Ve ben şimdi sensizliğin gölgesinde,
Senin sessizliğinle kavruluyorum...
