မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၇၆ ခုနှစ်
ခရစ်သက္ကရာဇ် 2014 ခုနှစ် ညောင်ဦးမြို့
" မရွာမိလျင် မျှော်ရော့ ၊ ရွှာမိလျင် တော်တော့ "
ဟူ၍ ဆိုရိုးရှိသည့် အညာမိုးကား
ညကတည်းက ခုချိန် မနက်စောစော ထိ
လုံးဝ မစဲမဖွဲပဲ သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာနေခဲ့တာပင် ။
အိမ်ခေါင်မိုးသွပ်ပြားများမှ မိုးသံလေသံ တဝုန်းဝုန်း
မြည်နေသည့်တိုင် ...
မင်းကျန်စစ် အိပ်ယာထက်၌ စောင်ကို ခေါင်းမြီးခြုံကာ စည်းစိမ်ယူကာ
မှိန်း၍ ကောင်းနေဆဲ။
" မင်းကျန်စစ် ... သား ... ထတော့ ... ရှစ်နာရီပဲ ကျော်နေပြီ..
ဒီနေ့ ကျောင်းဖွင့်ပြီ မဟုတ်လား.."
" အွန်း..."
အဖေ့ရဲ့ နှိုးဆော်သံ သြသြကို မျက်လုံး မဖွင့်ပဲ
မင်းကျန်စစ် ပြန်တုံ့ပြန်မိသည်။
" အွန်းမလုပ်နဲ့ ထတော့ဟေ့ကောင်....
ကျောင်းသွားဖို့လုပ် "
နည်းနည်းတင်းမာစ ပြုလာသော အဖေ့လေသံကြောင့်
မင်းကျန်စစ် ကိုယ်ကိုလုံးထွေးထားသော အကွက်ရိုက် အညာစောင်ပါးပါးကို ဆွဲခွာကာ
လူးလွန့်၍ အိပ်ယာထက်မှ ထလိုက်သည် ။
နာရီကိုကြည့်တော့ ရှစ်နာရီပင်ခွဲလုပြီ
ကျောင်းက ကိုးနာရီ တက်သည်မဟုတ်လား...
အပြင်မှာတော့ မိုးက သည်းမည်းစွာရွာနေတုန်း ရှိသေး၏ ။
" ဪ အညာမိုး အညာမိုး
ရွာပြန်တော့လဲ ၊ တသဲသဲ တစိုစို
ငြိုးသလိုနှိပ်စက် ၊ ယာခင်းပျက်
ဆိုသလို သည်းကြီးမဲကြီးကို ချနေတာပါလားဟေ့.."
အဖေက သမိုင်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖတ်နေရင်း
အပြင်ကိုကြည့်ကာ ကဗျာတစ်ပိုင်းတစ်စကို
ရေရွတ်နေလေ၏ ။
မင်းကျန်စစ်လဲ အိမ်ရှေ့က မျက်နှာသစ်ရေချိုးရာနေရာ
ပီပါပိုင်း လေး ရှိရာ သို့ မိုးရွာထဲ အပြေးကလေး သွား၍ ခပ်မြန်မြန် ကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်သည် ။
ရာသီဥတုက ချမ်းအေးလှသည်ကိုး.....
" ဒီမှာ အဖေ ထမင်းကြော်ထားတယ်...
မြန်မြန်စားပြီးသွားတော့...
စားပွဲပေါ်မှာ ထီးနဲ့ မုန့်ဖိုးတင်ထားတယ်ယူသွား
ပထမဆုံးနေ့ဆိုပြီး မပေါ့နဲ့ စာသေချာလိုက်ကြည့် "
