Από τότε που θυμάμαι την αδερφή ήταν πάντα ίδια. Και ακόμα είναι. Πάντα με προστάτευε αλλα και με άφηνε να κάνω τις βλακείες μου περνώντας λάθος αποφάσεις. Υπάρχει ένας πολύς δυνατός δεσμός ανάμεσα μας και δε νομίζω πως μπορεί να τον σπάσει τίποτα.
Μια μέρα έμεινε. Αύριο θα φύγει, ντάξει κάποια στιγμή θα συνέβαινε και αυτό, έπρεπε να σπουδάσει και να ακολουθήσει το όνειρο της αν και ήξερε πόσο στεναχωρημένη θα μουν χωρίς αυτήν.
Καθώς με αγκάλιαζε άκουγα ελαφρώς να μου λέει "Ολίβια αυτή είναι η χρονιά σου" δεν κατάλαβα τι εννοούσε. Πάντα δε μπορώ να καταλάβω την Άννα όσο καλα και να την ξέρω.
Αφού την αποχαιρέτησε και ο Έλβιν (ο κολλητός της) γυρίσαμε. Εγώ η αλήθεια ήταν πως δε πήγα στο σπιτι αλλά περπάτησα λίγο σε ένα παρκάκι κοντά στο σπιτι μου.
Ηταν λίγο απομονωμένο.Κανεις δε το επισκεπτόταν. Μόνο εγώ πήγαινα εκεί όταν ήθελα να γράψω.
Μ'άρεσε το περιβάλλον γύρω και με εμπνέει να γράφω στοίχους και διάφορα ποιήματα.
Καλά τώρα που να έβρισκα όρεξη να γράψω, σε 5 μερες θα ξανάρχισαν τα σχολεία αλλα αυτην την φορά θα ναι διαφορετικά. Πρώτη Λυκείου βλέπεις.
Πφφ. Καθώς σκεφτόμουν αυτά άκουσα κάποια βήματα. Γύρισα και είδα ένα αγόρι. Πολυ παράξενο αγόρι. Δεν με είδε αλλα τουλάχιστον έτσι νομίζω αν και γέλασε.
Κάπως περίεργα η αλήθεια ειναι. Ωχ μα που πήγαν τα ποιήματα μου; Όταν γύρισα στην θέση μου δεν ήταν πλέον εκεί!
Μα τι στο καλό που πήγαν;
Έκατσα να τα ψάξω 1 ώρα αλλά μάταια. Κρίμα γιατι έκανα και 3 μήνες να τα γράψω.
Είχε νυχτώσει πλέον, έπρεπε να γυρίσω σπίτι.
Στον δρόμο για τον γυρισμό είδα και πάλι αυτό το αγόρι που είχα δει και προηγουμένως. Αυτήν την φορά όμως δεν ήταν μόνος. Ήταν με μια ψηλή, αδύνατη και μαυρομαλλα κοπέλα. Μάλλον θα ήταν η κοπέλα του γιατι ήταν αρκετά κοντά. Έκανα πως δεν τους είδα αλλά είμαι σίγουρη πως με είδε.
Όταν έφτασα στο σπίτι με περίμενε στην αυλή ο Ελβιν. Μου έδωσε ένα κολιέ και μου είπε πως του είπε η αδερφή μου να μου το δώσει όταν φύγει. Το φόρεσα και μπήκα μέσα.
Μίλησα ελάχιστα με την κολλητή μου την Άννα και μετά έπεσα κατευθείαν για ύπνο .
Δεν της είπα κάτι για το αγόρι που είδα γιατί δεν πιστεύω πω χρειάζεται κιόλας.
YOU ARE READING
Uncoditional
Teen Fiction"If I could give you one thing in life, I would give you the ability to see yourself through my eyes, only then would you realize how special you are to me."▪︎ ⚠️Με ελληνικούς χαρακτήρες.
