Bir Hale Olarak Doğmak

Hayata Yenik Başlamak

Derek'in bir kız kardesi oldugunu kim biliyordu ki..
Bu Sulara Bu yabaniliga...

**************************************************************************************************

Merhaba, ben Ella Hale ve bu benim hikayem, daha dogrusu abim ve benim hikayemiz. O zaman ilk travmamizla baslayalim yili ve günü hatirlamiyorum hatirlayamayacak kadar küçüktüm ama hala hatirliyor olmam gerçekten acitiyor. Çünkü unutmak istedigim nadir anilardan. 4 belki de 5 yasindaydim ablam Laura ile beraber ormanda saklambaç oynuyordum abimse disarda babama yardim ediyordu. Ardindan abimin anlattigina göre babam üstünü degistirmek için içeri girmisti diger herkes de içerideydi ve gerçekten masum olan çocuklarda... Daha sonra abim Derek bize seslendi;
-LAURA ELLA EVE GELIN ARTIK
Ablamla ikimiz ayni anda,
-GELIYORUZ ABI demistik. Ablamla evin yanina geldigimizde gördügüm sey karsisinda dehsete kapilmistim kelimesi bile az kalirdi adeta yasiyordum ama ölüydüm abim ve ablam göz yaslarina bogulmuslardi ben ne oldugunu anlamaya çalisirken annemin sesini duydum içerdeydi ve muhtemelen kitliydi çünkü içerisi alevlerle kapliydi ve kimse bilerek oraya girmek istemezdi. Içerden babamin çigligini duydugum da sanki bu kalbimin tam üstüne saplanan bir hançerdi. Daha sonra annem o küçük pencereden konusmaya daha dogrusu son sözlerini söylemeye basladi;

-Çocuklar simdi beni iyi dinlemenizi istiyorum, Derek benim güzel oglum seni çok sevdigimi sakin unutma ve kiz kardeslerine iyi bak olur mu onlarin artik senden baska kimseleri yok sen onlarin her seyisin artik,

Bunlarin hepsini söylerken aslinda aramizda en büyük olan sadece liseli bir ergen olan abimin omuzlarina gerçekten çok büyük bir yük biraktiginin farkinda degildi ama abim o yükü tasimasini hep bildi ve bize aci çektigini asla fark ettirmeden güçlü durmayi basardi. Bu sözlerden sonra ablama döndü;

-Laura güzel kizim biz gittikten sonra abini baban gibi gör ve onu dinle olur mu güzel kizim hep güçlü ol ve mutlu ol olur mu canim kizim kardesine iyi bak ve asla unutma HER KADIN KURT ALFA DOGAR,

Bu sözler ablami bir dönem yiksa da sonra çok güçlü olmasini saglamisti ve cesaretine ölümüne sebep olacak kadar fazla cesarete. Bu sözlerden sonra aramizda en küçük olan bana döndü ve henüz 4 yasinda oldugum için bana durumu olabildigince hafif açikladi;

-Ella benim güzeller güzeli prensesim bizim bir yere gitmemiz gerekiyor ve bir daha geri dönmeyecegiz seni hep izleyecegim en ihtiyacin oldugu anda yaninda olacagim tamam mi?

-Gitmek zorunda misin anne? diye sordum aglamakli ses tonumla;

-Maalesef tatlim ama beni duydun seni hep izleyecegim hep abinin yaninda dur olur mu ve bizi yakalamak isteyen kötü adamlardan kaçin tamam mi? Unutma oyunu hep sen kazanacaksin. Benim güzeller güzeli prensesim unutma prenseslerde savasci olabilirler ve sende savasci olacaksin benim minik cadim,

Bu sözler onun son sözleriydi daha sonra hepimizin elini son kez tutup kendini alevlere birakti abim itfaiyeyi çoktan aramisti ama her sey için çok geçti abim agladigini bize göstermeden ve güçlü durmaya çalisarak sessizce agliyordu ablam çoktan göz yaslarina bogulmustutu bense artik hayata yenik basladigimizi anlamamistim henüz, itfaiye bir 10 dakika kadar sonra geldi evi söndürmeleri bir kaç saatlerini aldi. Evi tamamen söndügünde içerden tamamen kül olmayan cesedleri çikarttilar ablam benim gözümü kapamisti ama o gözümü kapatmadan önce babamin tamamen yanmis yüzünü görmüstüm... Ama o sirada kendim için degil, abim Derek için üzülmeliydim cesetlerin hepsine teker teker bakti ve kim olduklarini söyledi sesinde ki aci hayatimda duydugum en aci çigliklari bile bastirirdi polislere ifadeyi abim verdi güçlü durmaya çaliyordu ama yalniz kaldigi ilk an yikilacak gibiydi ablamsa aglamaktan helak olmustu bense olayin sokundan olsa gerek aglamiyordum o an abim yanimiza geldi hepimize sarildi biraz daha iyi hissetmistim ama galiba hepimiz hayata yenik basladigimizi ya da annemin abim Derek'in omzuna ne kadar agir bir yük biraktiginin farkindaydik

Isiklar kapaliyken kimin magdur oldugunu görmek zor...

**************************************************************************************************