Bir Hale Olarak Doğmak

Travmalar Ardı Ardına Geliyordu

Sevdikleri ölünce ölür insan..

**************************************************************************************************

Günler böyle ilerlerken bir dolunay günün de okudugum okul olan beacon hillsten dönüyordum o gün ablam okula gitmemisti bu beni tedirgin etmedi diyemem çünkü o alfa kurttu ve dolunay günü dönüsümlerini gayet profesyonelce kontrol ediyordu. O gün çok mutluydum çünkü kimyadan A almistim abim ve ablama bunu söylemek için eve gelirken yollarda polisler gördüm, yine saçma bir ihbardir diye düsünüp yola devam ettim eve vardigimda abimi basini ellerinin arasina aglarken buldum. Çok sasirmistim çünkü abim hiç aglamazdi eger çok aglamak istiyorsa odasinda bize fark ettirmeden yapardi. Yanina gittim ve ablami sordum;
-Abi neden agliyorsun, ablam nerede? diye sormustum tedirgin bir ses ile

-Ella? sen burada miydin göz yaslarini silip bana döndü

-Abi neler döndügünü söyleyecek misin? Ya da ablamin nerede oldugunu? korkmaya baslamistim

-Ella dedi sadece çünkü o an evin arka bahçesine gitmemi engellemeye çalistigini fark ettim

-Arka bahçede bir sey mi var?!

-Hayir tabi ki yok neden olsun? sesi titriyordu. Ona inanmadim ve o bakmazken gizlice arka bahçeye kostum. Keske kosmasaydim da yolda basimi carpip o an ölseydim.

-A-abla?

-Ella sana gitme demistim....

-S-sana ne oldu böyle?! o sirada yere çökmüs nerede oldugumu ya da diger tüm duygulari unutmustum sadece ama sadece ablamin ikiye kesilmis cesedine bakiyordum evet dünyada ki herkese bedel dedigim ablam ölmüstü... ve cesedi de tam karsimdaydi üstelik cesedinin sadece yarisi o an ölmek yok olmak istedim sanki omuzlarima dünyada ki tüm insanlarin acilari bir anda yüklenmisti canimdan çok sevdigim biricik ablam... istemsizce agliyordum evet istemsizce... sanki derimi koparip teker teker atiyorlardi O soktan abim sayesinde ciktim bana sarilmisti ve ikimizde agliyorduk tek fark o güçlü durmaya calisiyordu bense hiç ugrasmiyordum bile abim titreyen eliyle saclarimi oksadi o an aklimda ki tek sey abimi de kaybetmemekti. Abim beni içeri götürdü o ise ablamin cesedini arka bahçeye gömdü.. O gece ilk defa abimin kucaginda uyuya kaldim...
Laura Hale'nin katledilmesinden 1 hafta sonra

-Ella.. artik okula geri dönmelisin hadi kalk
-Zorunda miyim?
-Evet! biraz bagirmisti
-Tamam kalkiyorum abi. Neden hep bagiriyor ki? Tamam Ella kizma ona bu durumda güçlü durmaya çalismak çok zor olsa gerek.

Dolabimin kapagini açtim kirmizi bordo bir etegim vardi ablam almisti onu giydim siyah bir kazak giydim yine ablamin bana aldigi siyah botlari giydim ve asagi indim;
-Ben gidiyorum abi
-Tamam Ella, dikkat et kendine!

Okul çantamida alip evden çiktim. Okula vardigimda tüm gözler üzerimdeydi ama bunlar öncekiler gibi hayranlik dolu bakislar degildiler dedikodular hemen boy gösterdi

-Kizi o mu öldürmüs diyorlar?
-Evet ondan þüpheleniyorlar
-Zaten abisini de 2 dakika önce emniyete götürdüler.

Olay anlasilmisti ölenin ablam oldugunu bilmiyorlardi ve isin kötüsü biri abimin süpheli oldugunu söylemisti TANRIM, cesedin diger yarisi arka bahçemizdeydi tabiki bizden süphelenirler ablamin ölümünün yarasi kabuk baglamaya baslamisti ama hala aciyordu bu sözlere aldiris etmemeye ve aglamamaya calisarak okula girdim. Okula girdigimde ban dik dik bakan stiles ve scott'u gördüm. Scott son zamanlarda okulda çok popülermis onu anladim bir anda lakrosu mükemmel oynamaya baslamisti söylentilere göre, bugün onu izlemeye karar verdim bunlari düsünürken ikisinin hala bana dik dik bakmaya devam ettigini fark ettim.

-SIZ IKINIZ? rujumu çok sevdiniz sanirim HA?

Yanima geldiler çok sasirticiydi çünkü ikisi ayni anda konusuyordu,

-Kizi abin ve sen öldürdünüz degil mi?!

-Tabiki de hay- o sirada yanimiza polisler geldi ve beni sorusturma icin götürdüler. Müdürün odasina vardigimizda önüme ablamin fotograflarini koydular yarama tuz basmaya calisiyorlardi;

-Bu kizin ölümüyle abin ve senin bir ilgin var mi?!

-Fotograflari önümden çekin onu zaten taniyorum

-Ha ölümüyle ilgin var yani?

-Hayir dedim gayet sakin bir sekilde aglamak üzereydim ve onun ablam olduðunu söylemeye karar verdim.

-NERDEN TANIYORSUN O ZAMAN?!

-Kendisi ablam olur... artik aglamami durduramiyordum polislerin yüzünde ki kizginlik ifadesi bir anda acimaya dönüstü kadin bir polis yanima geldi;

-Tatlim biz bilmiyorduk özür dileriz iyi misin?

-Iyiyim... daha fazla aglamamak icin direnmeye calisiyordum kadin polis bana su verdi ve abimin serbest birakilmasini söyledi benimse gidebilecegimi ve ne zaman ihtiyacim olursa yanlarina gidebilecegimi falan söyledi koridordaydim tüm okula ölen kizin Laura Hale oldugu anons edildi matematik sinifinin kapisini açtim;

-Girebilir miyim?

-Ah tabi ki gel otur iyi misin? Bir seye ihtiyacin olursa burdayim tamam mi? Iyi hissetmezsen lavaboya gidebilirsin hatta istersen biraz disarda otursan iyi olur tamam mi?

-Tesekkürler diyip çiktim ders boyu disarda lakros banklarinda oturdum ablami düsündüm aci bir gülümseme vardi yüzümde,zil çaldi 2 dakika bile geçmemisti scott ve stiles yanima geldi;

-Biz özür dileriz Ella..

-Sey ablan oldugunu bilmiyorduk...

-Sorun degil çocuklar...

Benden özür dilerlerken tedirginlerdi ve korkuyorlardi hissedebiliyordum tam onlar giderken kollarindan tuttum;

-Benden abim hakkinda bir sey sakliyorsunuz?!

-Tabi ki s-saklamiyoruz ella

Onlara Merlin'in varisi bir cadi oldugumu bu yüzden korktuklarini hissedebildigimi söyleyemezdim;

-BIR SEY SAKLIYORSUNUZ VE BEN BUNU ÖGRENECEGIM dedim bunlarin hepsini bagirarak söylemistim esyalarimi dolaba koydum ve lakros antrenmanini izlemeye gittim. Scott inanilmaz oynuyordu bir insan gibi oynamiyordu ben onun kinuma falan oldugunu düsünürken koç ona bagirinca gözleri sari rengi aldi. Anlamistim ama bunu ona ne zaman ve nasil söyleyecektim yarin söylerim diye düsünürken hatirladim. BUGÜN DOLUNAYDI...

Bu yerler bu insanlar bana yabanci

**************************************************************************************************