The Badboy And The Shygirl

Truth or Dare

Als we eenmaal buiten zijn, zie ik in de achtertuin een kleed liggen en een verre kijker. Ik giechel en ik vraag: Heb je dit voor mij geregeld?" Waardoor ik ga blozen. Hij zegt: "Misschien, okay ja ik heb dit voor jou geregeld." "Maar hoe dan? Want jij was de hele tijd bij mij, dus ik snap het niet." Vraag ik. Waarop hij lachend antwoord: "haha ja iedereen heeft z'n geheimen hé!" Zegt hij met een knipoog. Waardoor ik weer ga blozen. Als we eenmaal op het kleed liggen zegt Milo: "Je mag wel door de verrekijker kijken hoor." "Uhh okay, maar waar moet ik naar kijken, het is donker." Zeg ik lachend. "Haha grappenmaker, kijk maar naar de sterren." En hij blijft naar mij kijken. Dat voel ik. "Het is echt heel mooi, wil je ook kijken?" Vraag ik. "Nee, ik kijk al naar 1." Zegt hij. "Hoe bedoel je?" Vraag ik. Waardoor hij moet lachen. We kijken elkaar diep in de ogen aan, dan komt Milo steeds dichterbij mijn gezicht. En dan komt Josephine buiten kijken. "Oh stoor ik?" Vraagt Josephine. "Uhh nee hoor" antwoord Milo en die kijken chagrijnig naar Josephine. "Haha okay." Zegt Josephine. "Komen jullie al naar binnen?" Vraagt Avery als die komt aanlopen. "Ja we komen zo gaan jullie maar alvast." Zegt Milo. "Ja okay, tot zo." Zeggen Josephine en Avery. En ze lopen naar binnen. "Zo, dat was echt op het nippertje." Zeg ik. Waardoor Milo zo rood word als een tomaat. "Haha ja klopt, zullen we maar naar binnen gaan?" Vraagt hij. "Ja, dan kunnen we ook nog even Truth or Dare doen." Zeg ik. Hij staat op en hij pakt mijn arm en trekt me best snel naar boven waardoor ik tegen hem aanval. Hierdoor geeft hij me een zoen, en ik zoen terug. En toen waren we gestopt, gingen naar binnen en gingen weer op de bank zitten. "Hey Milo, weetje eigenlijk bij jou voel ik me helemaal niet verlegen, als ik bij jou ben voelt het alsof ik je al heel lang ken. Terwijl dat niet eens zo is." Zeg ik tegen Milo die weer naast mij zit met een arm om me heen. "Oh dat is fijn om te horen, ik heb ook het gevoel dat ik je al heel lang ken." Zegt hij waardoor ik moet lachen. "Mag ik je wat vragen?" Vraag ik. "Ja tuurlijk." Zegt hij. "Ik heb gehoord dat niemand voor jou goed genoeg is maar hoezo ben ik dat dan wel?" Vraag ik. "Had ik dat niet al verteld?" Vraagt hij een beetje bedenkelijk. "Niet dat ik weet." Zeg ik. "Oh okay, nou het is omdat ik nooit iemand dichtbij laat en ik wacht op de goede persoon en ik denk dat jij dat bent." Zegt hij blozend. "Oh okay, vind ik fijn om te horen." Zeg ik, en ik geef hem als er niemand kijkt een kus op ze wang waardoor hij gaat blozen.  "Okay mensen wie wilt nu met Truth or Dare?" Vraagt een jongen. "Quinn jij?" Vraagt Milo. "Uhh ja okay dan. Ik wel!" Zeg ik. "Okay Truth or Dare?" Vraagt hij. Waarop ik antwoord met: "Dare." "Okay, ga naar Avery toe en zeg op wie je verliefd bent, of als je niet verliefd bent moet je dat zeggen dan bedenk ik een andere." Zegt hij. Dus ik loop naar Avery en zeg dat ik Milo verliefd ben. "Okay nu mag jij aan iemand vragen Quinn." Zegt de jongen. "Okay Josephine, Truth or Dare?" Vraag ik. 'Truth." Antwoord Josephine. "Ben je verliefd?" Vraag ik. "Ja dat ben ik." Zegt Josephine. "Okay, nu ik. Truth or Dare Milo?" Vraagt Josephine. "Dare." Antwoord Milo. "Okay geef Quinn een zoen. Als je begint te blozen ben je verliefd." Milo geeft mij een zoen en begint te blozen en ik ook. "Aw jullie zijn verliefd, want Quinn begon ook te blozen." Zegt de jongen. "Okay nu ben ik." Zegt Milo. "Josephine Truth or Dare?" Vraagt Milo "Truth." Antwoord Josephine. Waarop Milo vraagt: "Op wie ben je verliefd?" "Uh op Hero.." Waarop Hero heel verbaasd kijkt. "Ja sorry Hero." zegt Josephine. "Maakt helemaal niet uit." Zegt Hero. "Okay ik mag weer vragen, Uh jij Truth or Dare?" Zegt ze tegen een jongen waar ze waarschijnlijk de naam niet van weet. Waarop hij antwoord met een hele lage stem. "Ik wil wel even een Truth proberen." zegt hij. "Wat is je leukste moment van je leven?" Vraagt Josephine. Hij antwoord met: "Uh ik denk het rondhangen met mijn vrienden." Zegt hij. "Okay!" "Nu mag ik vragen, op wie ben jij verliefd?" Vraagt hij aan Hero. Josephine wou net weg lopen totdat ze het antwoord hoort. "Ik ben verliefd op.... Josephine." Zegt hij. "WoW echt?" Antwoord Josephine. "Ja al heel lang bijna al 1,5 jaar.." zegt hij. "Maar je kent me nog maar een 1 jaar, oeps." Antwoord Josephine. "Dan een half jaar..." hij word helemaal ongemakkelijk en rood... "Uh ik moet even naar de toilet" zegt Hero. "Oh okay!" Antwoord iedereen. *23:30* "Milo? Ik moet maar eens naar huis.." zeg ik tegen Milo. "Oh okay, hoe laat moet je thuis zijn dan?" Ik antwoord met: "00:00 uur, ik ben al laat want ik moet nog een eind fietsen." "Ben je met de fiets?!" Vraagt hij verbaasd. "Ja hoezo?" Vraag ik. "Nou t is al 23:30, en jij moet in het donker bij de weilanden fietsen, dus ja dan maak ik me zorgen." zegt hij. "Ik red me wel hoor, ik moet nu echt gaat want anders mag ik nooit meer naar een feestje de komende tijd." Zeg ik. "Mensen Quinn gaat weg.. dus iedereen zeg even doei" zegt Milo tegen iedereen. Iedereen antwoord netjes doei. Dus ik zeg ook netjes doei. En dat t gezellig was. "Ik loop met je mee naar je fiets okay?" Vraagt hij. "Ja is goed." "Uh ik heb nog een vraagje." "Oh wat dan, vraag maar raak hoor." Zeg ik. "Wil je mijn vriendin zijn" vraagt hij en hij bloost helemaal. "Uh ja natuurlijk!" Antwoord ik. Hij geeft me een kus en ik geef hem ook een kus. "Nou nu moet ik echt gaan doeg doeg" zeg ik "doeii was gezellig, hoop je gouw weer te zien." Antwoord hij. "App me als je thuis bent." "Komt goed" zeg ik en dan fiets ik de bocht om. *23:56*. Ik ben bijna thuis maar dan komt er in 1 keer een auto hard de bocht om en die ziet mij net niet. Dus ik lig 2 tellen later op de grond. Alles word zwart.. iets later word het geluid weer wat harder en hoor ik een ambulance, wat is er gebeurd? Ik lig nog steeds op de grond het lijkt of ik op slot zit omdat ik niet kan bewegen, ik voel allemaal mensen aan me zitten.. m'n ogen gaan langzaam open als ik in een licht moet kijken. "Wa-wat is er gebeurd?" zeg ik langzaam. De ambulance antwoord zachtjes dat ik ben aan gereden door een auto. Die snel de boct om kwam. "W-waar zijn mijn ouders en Milo?" Vraag ik. "Wie is Milo? En je ouders zijn hier die staan bij de ambulance." Zegt de ambulance broeder "Milo is mijn bijna vriend ik kwam bij een feest bij hem weg" zeg ik. "Mag ik mijn ouders even zien?" vraag ik. "Nee eerst gaan we naar het ziekenhuis.." zegt hij. "H-het ziekenhuis? W-at heb ik dan?" Vraag ik. "Ja het ziekenhuis. Je hebt waarschijnlijk een gebroken een." Zegt de broeder. "Ik wil n-iet naar het ziekenhuis, ik durf dat niet." Ik ga helemaal schudden maar dan lukt niet want ik lig op een brancard en het doen pijn. Als ik eenmaal op er bed van de ambu lig komt er een hele bekende stem te voren. Milo. "Nee Milo mag me zo niet zien." Zeg ik met m'n ogen dicht. "Ik sta al naast je..." zegt hij. "Ik moet naar het ziekenhuis Milo, en ik durf het niet.." ik tril helemaal onder het zeggen van het woord ziekenhuis. "Quinn het komt goed, je doet het hartstikke goed." Ik onderbreek hem.. "Maar ik durf het niet." zeg ik tegen Milo en hij gaat weer verder met praten. "Denk maar aan vanavond wat we hebben gedaan de spelletjes en de sterren bekijken.. okay?" zegt hij. Hij is zo lief! "Broeder mag Milo mee naar het ziekenhuis?" Vraag ik. "Ja dat mag wel. Je ouders rijden achter ons aan" Antwoord hij. Onderweg naar het ziekenhuis....