CHAPTER 22

1.9K 36 1
                                    


This is it

shiitt kinakabahan ako pano ko sasabihin sa kanya hysstt..

habang palapit ng palapit sa opisina niya mas lalo akong kinakabahan sana lang talaga maging maganda ang pag uusap namin..

" ms.nandiyan ba si mr.montenegro ?" tanong ko tinaasan niya alang ako ng kilay

abat anong klaseng secretary ba to walang mudo

" my appointment ka ba?? kung wala makakaalis kana busy ngayon si sir montenegro " bumalik siya sa ginagawa niya

" wala pero mahalaga lang talaga ang  sasabihin ko, sandali lang ms. " pakiusap ko sa kanya

" hindi talaga pwedi ms. kausap niya ngayon ang mga kaibigan niya kaya maari lang makakaalis kana"

mga kaibigan? bakit ba kasi hindi pwedi

ayaw mo ha.. tignan natin

ng hindi siya nakatingin maingat akong nag lakad palapit sa pinto napatigil ako ng marinig kung nag sisigawan sila

gavin?

" creed ..!!! fucking give me that infirmation that i need " sigaw niya

wait creed at bakit naman sila nagsisigawan

" bro just fucking wait okay kanina kapa sigaw ng sigaw " creed said

" fuckk..!! fine .."

"pano kung anak mo nga siya kay shaira anong gagawin mo bro?" nahimik kung pinakikinggan ang usapan nila

mas siniksik ko ang tinga ko sa pinto para marinig ang sinasabi nila

" im the happies man in this world kung anak ko nga siya " napaiyak ako ng marinig ko ang sinabi niya " kaya sabihin mo diyan sa taohan m na bilis bilisan niya hindi na ako maka paghintay pa shiitt.."

im so sorry gavin

bakit ba kasi ang lalalim ng pag mamahal ko sayo..

tumayo ako ng tuwid at dahan dahan binuksan ang pinto napatigil sila ng makita ako

god nakakahiya ..kung di lang kay brex ..

" we better go man " creed said kay gavin diko namalayan na andito pala si keffer

ng makalapit sila sa kinatatayuan ko yumuko lang ako pero

" long time no see shaira nice to see you again " nabigla ako ng yakapin ako ni keffer

keffer is a good frienf off mine kung naaalala niyo siya yung chef na nasa party ng kambal kung kuya

" ahmm. oo nga eh.." nahihiya kung sabi ng mapatingin ako kay gavin na nakakunot ang mukha, mabilis akong bumitaw sa yakap ni keffer

" stop that man kung gusto mo pang mabuhay sige shaira mauna na kami ikaw na ang bahala diyan" tinuro pa si gavin na ganon parin

akward akong nguniti

" okay una na kami bro..shaira " paalam nila ng tuluyan na silang makaalis lumakad ako palapit kay gavin

bakit ang gwapo niya kahit nakakunot ang mukha tsk..wala ka parin talagang pinag bago

naalala ko tuloy yung nangyari sa amin sa batanggas ..nakakahiya ano nalang ang sasabihin niya na marupok ako

' yes girl 'ani ng isip ko

YOU'RE MINETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon