ormanda yaşamaya başlayalı 6 sene olmuştu.Günlerim yorucu fakat kendine yetme duygusuyla geçiyordu.kışın yaklaştığını artık anlayabiliyordum,hazırlıklara öncelikle yakacak odun ve ateşi canlı tutucak bişeyler arıyordum.Odun işi o kadar zor olmadı evimin yakınındaki birkaç ağaçtan odun ihtiyacımı karşılamıştım
kendi kendime;
-bugünlük yeterli,yarın devam edicem
dedim,ve eve doğru gittim.Şöminenin yanına yaptığım küçük odunluğa kütükleri koydum,eve geleceğim zaman evin soğuk olacağını tahmin ettiğim için önceden içine bikaç kütük atmıştım,gayet iyi oldu ev sıcacık ve bende kitabımı okurken bitki çayımı yudumluyordum.Yanıma köpeğim Hunter gelmişti,okşanmak istediği belli oluyordu;
-ilgi mi istiyorsun dostum?
Hunter:
-(havlar)
ben;
-çok tatlısın,iki dakika bekle 2 sayfam kaldı araya
Hunter:
-(havlar)
ben;
-saol dostum
onu buraya ilk geldiğinde bulmuştum,yaralı bi yavru kurttu sadece.Öncelikle sürüsü gelip alır diye üstüne bi battaniye örtüp eve girmiştim.Aradan birkaç saat geçti ve hala ordaydı,sürüsünden kovulduğunu anladım ve onu eve getirdim,daha yeni geldiğim için yanımda sargı bezi vardı.ne kadar şanslıyım,belki onu bişey olur diye almasaydım şimdi böyle bi dostum olmazdı.Kitabın mola yerine geldim,Hunter hala yanımdaydı,ama uyumamıştı.Anlayamadım,genelde yanımda hemen uyuya kalırdı.İçimden"onla biraz ilgilenmelisin" diye bi düşünce geçti,onunla ilgilenmeye başladım.Aynı ilk bulduğum yaralı yavru gibiydi davranışları,bir süre sonra dışardan ulumalar geldi.Ne kadar kurt olsa da ona ne zaman uluyacağını öğreten bi ebebeyini olmadığı için sadece içgüdüsel olarak tetikte kalıyordu.Birkaç saat daha geçti ve Hunter çoktan uyumuştu,kendimin de uyumam gerektiğini farkettim ve yatmaya gittim.Yatakta dönüp durmaktan başka bişey olmadı.Uyuyamadım,anlayamıyorum genelde günlük işleri yapsam bile 5 dakikaya kalmaz uyurdum.Bu işte bir iş vardı,farkındaydım,ormanda kalmak içgüdüleri geliştirir derlerdi ama inanmazdım.Haklılardı,doğayla bütün olunca birşeylerin yolunda gitmediğini anlamak kolaylaşıyordu.yataktan kalktım,o sırada Hunter'ın havlayışlarını duydum.Hemen yanına gittim,pencereden dışarıya öfkeli bi şekilde havlıyordu,dışarı baktım,karşımda bana bakan bir çift kırmızı göz gördüm,bu bir kurt olamazdı!Hemen hayvan rehberimi açtım,ama saldırgan ve kırmızı gözlü bi hayvan bulamadım.
Kendi kendime;
-kahretsin!Bilmediğim bi canlıyla karşı ne yapabilirimki
Tekrar dışarıya baktım fakat gözer yokolmuştu,şaşkın ve panikliydim,ne kadar güçlü,ne kadar hızlı,En önemlisi ne kadar ölümcüldü,hayatta kalmak için bu 3 bilgiye ihtiyacım vardı.Ama canlının yakınlarda olduğunu Hunter'ın davranışlarından farkedebiliyordum,kendisinden güçlü bir canlı olduğunda kaçardı,ama şuan oda ne yapacağını bilmediği için hazır olmalıydı.Elime şaçmalı tüfeğimi alıp hazır beklemeye başladım,evet dışarda değildim.Şaçmaydı bunu yapmak ama evin pencelerinden girip hızlıca saldırırsa hazırlıklı olmalıydım.O geceyi ayakta geçirdim.Sabahın ilk ışıklarıyla ayak izlerine bakmaya gittim,cidden bildiğim ayak izlerine benzemiyordu,Hunter'ı yanıma alıp yiyecek bişeyler avlamaya gittim
şanslıydım fazla uzaklaşmadan bir geyik görmüştüm Huter'a durmasını söyledim ve nişan aldım,Bam!.. işi bitmişti.Geyiği orda parçaladım ve yenebilecek taraflarını aldım.Bunu evin yakınında yaptığım için korkuyordum,hem tanımadığım bi canlı vardı hemde etçilse türünü buraya çağırabilirdi;
-en azından evden 750metre uzağında olduğum için şanlıyım
Dedim ve evin yolunu tuttum,ikinci işim tuzak kurmaktı.Bu canlıyı öldürmek istemiyordum,sadece yakalayıp hakkında bilgi edinecektim.Kim bilir belki evcilleştirilebilirdi...
tuzakları kurdum,hiçbiri öldürücü değildi.En azından evin uzağındakiler.. saldıracak olursa onu öldürmekten başka çarem olmazdı,gece oldu ve beklemeye başladım,gözüm sürekli Hunterdaydı
kurtların tehlikeyi sezdiklerini biliyordum ve bundan yardım almalıydım.Onu gördüm!...
bi dakika bu da ne! tuzakların yerini nasıl bilebilirsin!
