HAYATIN ANLAMI

O Gitti Artık...

1.bölüm

Ailesi ile güzel vakit geçiren 8yaşındaki bir kız, aslında ailesinin ona yansıtmadığı bir mutsuzluk var. O küçük evde...
Fakat bu mutsuzluk gösterilmeyecek kadar büyüyor belkide hep büyüktü ve bunu küçük kız fark etmemişti. Ve o gün geldi, annesi yani küçük kızın hayatının en büyük anlamı olan annesi kızını terk etti.
Kız bir sabah kalktığında evde annesini göremedi odalarda annesini ararken içinde kötü bir his oluştu o küçük kalbini karartan bir mutsuzluk oluştu . Yan komşuya giden küçük kız annesinin evde olmadığını ve annesini aramak istediğini söyledi. Bunları söylerken komşusu birşey anlamamıştır, çünkü küçük kız hıçkırarak ağlıyordu ve ne dediği belli olmuyordu. Kızı sakinleştirmeye çalıştı komşusu ardından yan komşu ile küçük kız eve geri döner , komşusunun yanında küçük kızın annesinin numarası vardı komşu anneyi defalarca aradı . Fakat annesini her aradığında annesi cevap vermiyordu.

Anneside artık ne yapacağını bilmiyordu o da artık boğulmuştu bu hayatta ve sadece o an kaçmak istemişti...(belkide)

Akşam olunca kızın babası eve döndü evde karısının olmadığını öğrenince çok sinirlendi. Karısını deli gibi aramaya başladı fakat karısı nereye gizlendiyse kocası onu bulamadı. Küçük kızın babası karısını ararken kedini o kadar kaybetmişti ki, kızını unutmuştu bile ve o zamanlarda alkol almaya başlayan baba iyice kızından kopmuştu , hatta kızı annesi için ağlayınca kıza şiddet bile uygulamıştı. Bu evdeki sesleri ve bu kopukluğu gören komşuları Çocuk yetiştirme yurduna haber verip çocuğun babada zarar görebileceğin düşündüklerini söylemişlerdi. Bunun ardından yurt çalışanları evi ve çocuğun durumuna bakmaya gelirler. Babanın ve evin durumunu görünce çocuk için iyi bir ortam olmadığını düşünerek kızı yurda götürürler . Küçücük 8 yaşındaki o kız artık hem annesiz hem babasızdı. Babası karısından koptıktan sonra, kızındanda kopmak istemedi ama iş işten geçmişti. Çünkü küçük kız artık devletin himayesi altında idi. 2.sınıfa giden küçük kız psikolojik olarak fazlasıyla darbe almıştı psikolojik tedavi gördü o küçük yaşta, hatta 4 sınıfa kadar. Artık orta okulada az kalmıştı ve küçük kız kendini iyice toparlamıştı okula gidiyordu ve hatta sınıf ikincisiydi dahada çalıştı çünkü onu tek ayakta tutan şey ders çalışmaktı.

Yetimhanedeki çalışanların çok sevdiği bir çocuktu mutlu olmaya çalışan hatta dışına umut ve mutluluk saçan bir çocuk böyle çocuğu kim sevmezki zaten...

Ve çok çalıştı artık ortaokul sondaydı mutluydu ve bir anda da endişeliy idi. Çünkü lise sınavına çok az kalmıştı ve çok küçük birşey de bile heyecanlanan biri olarak, kalpden gidicek kadar heyecanlıydı. Çok çok çalışıp istediği liseyi kazanmıştı sonunda . Bu onun için çok mutluluk vericiydi çünkü hayallerine çok az kalmıştı. Hayali ( yüksek bir üniversite gidip güzel bir puanla mezun olup istediği bir mesleği eline alabilmekti her öğrenci gibi) fakat daha ne olacağına karar vermemişti. Ama amacı hep yükselmekti çünkü bu ona mutluluk veriyordu.