Chapter 1: Here we go again

14 1 0
                                    

"La la la la la la." kanta ko.

Kanina ko pa 'to inuulit-ulit. Mga 1 hour na siguro? At gumagawa lang ako ng tono. Hehe! ^____^v

"La la la la la la." ulit ko habang nililigpit ang mga gamit ko.

Pinasok ko ang mga notebooks and everything sa bag ko. Tapos na kasi ang klase at ako na lang mag-isa ang naiwan dito sa room namin. Medyo madilim na rin kasi. Around 5 pm I think? But I'm not scared anyway :-)

"There! Tapos naaa!" sabi ko with matching dog smile pa. xD

Lumabas na ako ng room at patuloy pa rin sa pagkanta at nagho-hop pa. Yung parang si Dora? Hehe! Pupunta kasi ako sa bahay ng boyfie ko. Masaya lang talaga ako. Hayaan nyo na. ^___^

"Where am I going? *clap clap clap* At boyfie's house." ginaya ko na rin pati kanta ni Dora. ^____^

"Where am I going? *clap clap clap* At----*DUUUUUUGGG*"

"AAHHHHHHHH!" sigaw ko. Nagpaikot-ikot ako habang sumisigaw.

*Puk*

"Aray!" napaupo ako bigla sa isang sulok. Nauntog kasi ako. Sakit ng puwet koo. :'(

Bigla kasing kumidlat tapos bumuhos ang ulan. Nakuu. Takot pa naman ako kapag kumikidlat. T_T

Ano nang gagawin ko ngayon? Nastranded pa ako dito. Tsk.

*TING!*

Alam ko na! Magpapakilala na lang pala muna ang pinakamagandang nilalang sa balat ng lupa. ^_____^

*DUUUUGGG*

Ayy? Pati panahon hindi sumasang-ayon. Enebeyeeen. xl

Ako nga pala si Krisha Bliss Almario. A 4th yr. highschool student at Eastwood Academy. Consistent honor student and also known for being popular in this school. ^____^

My parents are having their business abroad. So I'm left here to study. Ohh! Kung nagtataka kayo kung saan ako nakatira. Well, I have my own condo unit. Gift ng parents ko before they left me here. ^_____^

Hep hep hep! May gusto lang akong i-clarify.

HINDI PO AKO SPOILED BRAT AT HINDI RIN PO AKO YUNG TIPO NG TAO NA MAARTE!

Hehe! Friendly po ako kaya kilala ako ng lahat ng tao dito sa school. Bait ko noh? :-)

*DUUUGGG*

Tama na ngang pagse-self praise. Hadlang ang panahon sa mga pinagsasasabi ko. Haha! Pero totoo lahat ng yun. PROMISE!

*DUUGGGGG*

Eto na nga! Mananahimik na. Kulit eh.

Kakanta na nga lang ako para mawala takot ko.

"I'm scared to death. Now tha----*kring kring* Ehhhhhh??" (-_- )7

Nubayan! Feel na feel ko pa namang kumanta. Bigla bigla na lang may nang-iistorbo. Tss

Kinuha ko na ang cellphone ko sa bulsa ng uniform ko at sinagot ang call nang hindi man lang tinitingnan kung sino ang tumatawag.

"HELLO! ALAM MO BA NA NASIRA ANG PAGKANTA KO DAHIL TUMAWAG KA? KUMAKANTA NA NGA LANG AKO PARA HINDI AKO MATAKO-----"

(Hey! Calm down. It's me. Kent.)

O_O

OH NOO! Si labidabs slash love of my life slash boyfie ko pala ang tumatawag. Naku naman. >_<

"Ahhhhh. He-he. Ano. Ummm. Pasensya na po boyfie kong gwapo. He..he!"

(Ano ka ba. Ok lang.)

Ehhhhh?? Ano ba ang problema neto? Ba't parang ang seryoso yata nya? Ba't hindi nya 'ko tinatawag sa famous endearment nya sakin? Ba't 'di nya ko tinatawag na "Sugarpop?" Hmmmm? Something's fishy. (-_- )?

She's BackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon