"Gözlerini kapat."
***
Kirishima ona bakıyor ve öyle yapıyor.
Sadece bekledi ve birkaç dakika sonra onunkine baskı yapan dudakları hissetti.
Görünüşe göre gerginlik ondan akıyordu. Öpüşmek iyidir; öpüşmek, başa çıkılabilir. Belki çok fazla alıştırması yok ama en azından neyin iyi hissettirdiğini biliyor.
Başını biraz eğerek geri öpüyor. Bu, iyi yaptığı tek nokta olabilir, ne yapacağına dair herhangi bir fikri olduğu gece; boşa gitmesine izin vermiyor.
Bakugou'nun dudaklarını yalayıp tekrar ona bastırırken sert, daha ısrarcı görünüyor. Bakugou liderlik ediyor ve Kirishima'nın rahatlamasına izin veriyor, öpücükler birbirine karışana kadar sadece ağızları birbirine karşı hareket ediyor.
Kirishima, Bakugou'nun alt dudağını ağzına çekiyor, dişlerini ona sürtüyor ve karşılığında aldığı yumuşak inleme, birden bire aralarındaki mesafenin farkına varmasına neden oluyor, garip bir şekilde bir tarafa dönerken Bakugou'nun hala bağdaş kurmuş bacaklarıyla, ona ulaşmak için öne doğru eğilmiş olduğunu fark ediyor.
Elleri. Normalde bunu yaparken birinin yanındaki duvara bastırılır ve ya onu tutuyor ya da saçlarını okşuyor, en azından dudakları dışında bir yere dokunuyor olurdu.
Bakugou'nun dili dudağını yaladığında odak noktası geri geliyor. Ağzını açıyor ve o dil onun karşısına geçtiğinde belirsiz bir kahve tadı ile ödüllendiriliyor. Kirishima'nın eli neredeyse içgüdüsel olarak Bakugou'nun yüzünü kaplamaya gidiyor, sanki onu orada daha iyi tutuyormuş gibi, o buruk kahve tadının peşinden koşuyor.
Bunu bir yere götürmek amacıyla ya da kendinden çok emin biriyle yapmaya alışkın değil. Tembel memnuniyetin hiçbiri yok, keşif yalamalarının ve kıstırmaların hiçbiri.
Bir yandan, Bakugou'nun liderlik etmesinden memnun çünkü tek yapması gereken takip etmek ve keyfini çıkarmak, ama öte yandan...
Liderlik edilmeye alışkın değil.
Kirishima öpücüğe karşılık verir ve Bakugou'ya yaklaşarak kucağına dikkatlice oturur. Aralarında hâlâ boşluk var ama kolları Bakugou'nun omuzlarına ağzı gibi sarılı.
Tekrar hisseder, Bakugou'nun elleri sırtına yerleşir, onu yakına çekmeden tutar.
Gömleğinin içinden sıcaklığı hissedebiliyor ve ne kadar az hissettiğini hayal edip etmediğinden emin değil. O küçük bir çocuk değil, ama Bakugou'nun elleri sırtını tamamen kaplıyor gibi görünüyor.
Ve orada kucağında otururken, Bakugou'nun ağzını keşfetmesine izin verirken kalbi çarpıyor, Kirishima düpedüz minyon hissediyor.
Ve Bakugou'nun ağzı dudakları yerine boynuna kaymak için ayrıldığında ondan kaçan inleme 17 yaşındaki benliğinden de gelmiş olabilir..
Bakugou'nun saçını çekiştirdi ve parmaklarını saçına doladı, başını arkaya doğru eğerek, dudakları derisinde dolaşırken, emmek ve nazikçe ısırmak için duraklıyordu. Bakugou dilinin ucunu boynunun ortasına doğru düz bir çizgi halinde sürüklediğinde, saçındaki parmaklar sıkılaştı, Kirishima'nın nefesi kesildi.
Dudakları çenesine ıslak öpücükler bırakıyor, eller gömleğinin altına ve sırtına kayıyor, sıcak bir el.
Kirishima, Bakugou'nun ağzını yeniden bulup onu sertçe öpmeye başlıyor, dudağını ısırıyor ve aniden uzaklaşmadan önce Bakugou'nun ellerinin belinde sıkıldığını hissediyor.
