Lumapit ako kay Tita at Lance hinaplos ko ang kanilang braso sabay sabing
"Wala ba kayong tiwala kay Caroline? Diba dapat mas lalo nating tatagan ang ating loob. Sa palagay nyo po ba Masaya si Caroline sa nakikita nya ngayon? Kilala nyo nman po yun ‘di nun nakakayanang makitang malungkot ang mga taong mahal nya magtiwala lng po tayo sa kanya".
Pagkatapos kong sabihin yun binigyan ako ng matamis na ngiti ni tita pero di parin makakaila namay lungkot paring makikita sa kanyang mga mata
"Hoy!! Saang bokabularyo mo nman yan nabasa??" Pang asar na tanong ni lance habang pinapahid ang kanyang luha
Tinitigan ko sya ng masama yung masamang masama na sana nakakamatay wlang hiya sya umaandar na nman yung kalokohan nya
Hirap na hirap na nga akoditong mag-isipng kung anu-ano para lng pagaanin ang loob nla tapos yun pa ang sinabi nya >_<
"Uy? Kung nakakamatay lng ang tingin knina pa ako namatay dito".
"Kahit kalian talaga VICENTE di ka parin nagbago define PILOSOPO" . Sabay irap sa kanya
Biglang sumeryoso ang mukha nya
Mhay Ghaaad nagalit kaya to sasinabi ko??
"Anong sabi mo??" tanong nya na magkaabot ang dalawang kilay
"Bingi ka ba?? Obvious naman na narinig mo ang sinabi ko noh"
Pagtataray ko syempre d ako pwedeng mag pahalata na takot noh masama kasi tong magalit like duh! Sya kaya ang nauna.
"Ah, ganun!!"
Kinabahan ako nang makitang papalapit na sya sa akin ayaw na ayaw niya kasi na tinatawag syang VICENTE maliban nlang kay Caroline well, sorry nlang sya ako kasi ang nkaimbento ng tukso na yun Bwahahaha :P
Hindi ko namalayang nasa harapan ko na pala sya at tinitigan ang mukha ko
"What now??" pagtataray ko
Oh, noooo!!! mukhang mauuna pa ata akokay Caroline yari ka ngayon Ashley T_T
Nagulat ako nang bigla nyang bininat ang pisngi ko sabay bulong
"Miss Balloon ang cute mo talagang magalit". sya
Eh? kumunot ang noo ko sa narinig ko feeling ko umusok yung tenga ko sa narinig ko ><
sa lahat ng tukso nya sa akin yun ang pinaka ayaw ko kasi nman may naaalala lng akong bad memories dun dahil sa MOKONG na toh
chuby kasi ako nung bata pa ako isa yun sa dahilan kung bakit nya ako tinutuksong miss balloon pero slim na ako ngayon noh!! Kaya wala syang karapatan na tawagin akong balloon dahil d naman bilog ang katawan ko. magkababata kasi kming tatlo ni Caroline pero si Caroline lng yung nakakasundo ko si Lance?? Well, d tulad nmin ni Caroline na super close kasi palagi kaming nag-aaway tuwing nagkikita kami. Paano nman kasi nung bata pa ako ay super duper hilig ko sa mga balloons. Eight birthday celebration ko nun as expected maraming mga bisita kasama na dun ang family ni caroline including lance ,mga classmates ko, business partners ng parents ko and etc. masaya ako nung naglalaro ng aking birthday hello kitty balloon sa palibot ng loob ng aming bahay nabitawan ko yun tapos d ko na makita kung saan impossible nmang lumusot yun sa bubong ng aming bahay kaya hinanap ko tumingala ako sa bubong pero wala namang nakalitaw na balloon kaya patuloy parin ako sa paghahanap sa ilalim ng mesa,sa kwarto,sa kusina. Wala parin kaya ayun nawala tuloy ako sa mood birthday na birthday ko pa nman. may narinig akong tumatawa sa sala kaya pinuntahan ko at nakita ko si Lance dun tawang-tawa habang hawak ang balloon na hinahanap ko kaya sa galit ko bigla akong tumakbo papunta sa kanya kaso mas tumawa nang nabangga ko yung taga serve ng juice ayun basang sisiw tuloy ang labas ko kaya simula ng araw na yun ay hate na hate ko na talaga sya.
haaay, yun talaga ang pinaka malas na birthday ko ever!!! dahil sa kanya nasira ang espesyal na araw ko na yun.
Okay, back into the reality
"ah, Miss Baloon pala hah" kumuha ako ng pillow sa sofa saka binato sa kanya
natigilan kami nang nkita nming nakangiti si tita na nkatingin sa amin ni Lance
"kayo talaga kahit kaailan pra kayong mga bata kung gising lng ngayon si Caroline Im sure matutuwa yun sa inyo".
pagkatapos nun sabihin ni tita biglang gumalaw ang kamay ni Caroline
"Caroline??" Tawag ni lance sa kanya
"Dito lang kayo tatawagin ko lang si Doctor kim"
"Okay, po tita"
Si Lance nman parang di mapakali habang hawak-hawak ang kamay ni Caroline nakikita ko na naman ang lungkot sa kanyang mga mata
napasigaw kami pareho ng makita nmin na biglang naglinya ang life line ng monitor nya
