İÇİMDEKİ KUŞLARI ÖZGÜR BIRAKIYORUM İŞTE BEN YAZIYORUM

ALIŞTIM ARTIK

İnsan biyerden sonra alışıyor artık sevdiklerine tekrar tekrar güvenmeye kendine zarar vermeye insanların kusurlarını görmeyip o insanı sevmeye insan her türlü üzmeye meğillidir kendini ama insan istemedikçe bi yol bulur mutlu olur çıkmaz sokağın olduğunu anlamak içinde yolun sonuna kadar gitmeli insan yarım kalırsa sonunu merak etmekten kendini parçalar ve yine zararlı çıkar ama insan alıştığı şeyi değiştirebilir mesela mutlu olmayı görmezden gelmeye bozuk plak gibi  takılmamaya... bilirsin plak 'ın tersidir kalp bozuk plak gibi takılırsan durur yaşayamazsın be çocuk