Siedzę w czterech ścianach
Za okno spoglądam
Słońce świeci prosto w oczy
Ktoś mnie chyba zauroczyłI czuję
Czuję, że świat woła mnie
Tyle nowych dróg dziś odkryć chcę
Gdybym tylko mogła wyrwać się
Zostawmy wszystko, ze mną wyjedź może w góry tylko razem, zawsze razem proszę cięWyciągnęłam mapy, plecak
Już zaczynam to planować
Muszę tylko się spakowaćI ciągle czuję
Dobrze wiem, że to nie wypali
Skończy się jak zawsze
Ale chociaż warto pomarzyćJeśli czuję
CZYTASZ
Bezkres
RandomTakie tam napisane, może i niezbyt mądre i ambitne, z różnych okresów życia i na osi czasu, nie tworzące jednolitej historii, ale z serca