Unicoad
>>>အတ္တနှောင်ကြိုး <<<
ဦးထုပ်လေးငိုက်ဆိုက်ဆောင်းပြီးမျက်လုံးအစုံကိုပတ်တီးတို့စည်းနှောင်ထားတဲ့ကျွန်တော်က တုတ်ကောက်အကူအညီနဲ့
လေယာဥ်ကွင်းကိုရောက်နေခဲ့သည်။
နောက်ဆုံးအနေနဲ့မောင်တည်ရှိရာနိုင်ငံရဲ့အငွေ့အသက်လေးတွေတစ်ဝကြီးရှူရှိုက်နေမိသည်။စိတ်ထဲမှာတော့အမှန်တစ်ကယ်နာကျင်နေတာမလို့ သိပ်တော့အဆင်မပြေလှပါ။
ွ
"သာယာလေး"
"ဗျာ..ကိုကို"
"လေယာဥ်ပေါ်တက်ရအောင်နော်"
"ဟုတ်"
ကိုကို့လက်ကလေးကိုချိတ်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ကိုကိုအခုတော့မငိုတော့ပါ။
ကျွန်တော့်ကိုဒီပုံစံနဲ့တွေ့လိုက်ရတဲ့အချိန်တုန်းက ကိုကိုလဲသေလောက်အောင်ငိုနေခဲ့သည်။ ဝမ်းနည်းပေမဲ့ကျွန်တော်လိုက်မငိုပေးဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ ဘာလို့ဆိုငိုဖို့တွက်ကျွန်တော့်မှာမျက်လုံးလေးတွေရှိမနေတော့ဘူးလေ...
ကိုကိုကပြောတယ် သူ့ကြောင့်ကျွန်တော်ခုလိုတွေပေးဆပ်နေရတာတဲ့
အမှန်တော့မဟုတ်ပါဘူးကိုကိုရယ်.....
ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကဝဋ်ကြွေးဆပ်ဖို့မွေးဖွားလာခဲ့ပြီး အချစ်ခံဖို့အသားမကျခဲ့တာလေးတစ်ခုပါပဲ။
ွ
လေယာဥ်ပေါ်ရောက်တော့ကိုကိုကအစစအရာရာအကုန်လုပ်ပေးပြီး
"သာယာလေး...အဆင်ပြေရဲ့လား နာနေမှာပေါ့နော်"
"မနာပါဘူးကိုကို စိတ်မပူပါနဲ့ ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်"
ကျွန်တော့်စကားတစ်ခွန်းကြောင့်တစ်ပါးသူငြိမ်းချမ်းရရင်ပဲ နာကျင်နေေတာင်ဖြေသာတာမလို့ ဟန်ဆောင်ကောင်းရပြန်သည်လေ။
"အချစ်ကြီးလိုက်တဲ့ကလေးလေး..."
"ကျွန်တော့်ကိုပြောတာလား "
"ဒါပေါ့ ကိုကို့သာယာလေးသိပ်အချစ်ကြီးတယ်နော်"
"အဟင်း...ကိုကိုသိလား အချစ်ကြီးတာမကောင်းဘူးဗျ"
"ဘာလို့လဲကိုကိုမသိလို့ပြောပြပါအုံး"
"အချစ်ကြီးတဲ့သူတွေက ပိုပြီးနာကျင်ရတယ် ပိုပြီးပင်ပန်းရတယ် နောက်ဆုံး ပြန်ပြီးအချစ်ခံရဖို့တောင်မထိုက်တန်တဲ့ထိအောင် ဥပေက္ခာတွေပိုင်ဆိုင်ရတတ်တယ်"
YOU ARE READING
အတ္တနှောင်ကြိုး (Uni+ Zaw) {Complete }
Fantasyမောင်ပျော်ဖို့အတွက်ငါအသက်မဲ့ပေးရမယ်ဆိုလဲငါဆိုတဲ့လူသားကကျေနပ်နေမိမှာပါ... ဒါပေမဲ့ သေသွားခဲ့ရင်လိပ်ပြာခွဲကြရတယ်တဲ့ သက်ညှာသောအားဖြင့်လိပ်ပြာလေးတော့မောင့်အနားမှာရစ်ဝဲနေပါရစေ....
