2.Bölüm MİHRİBAN

2.2K 132 17
                                    

"Mihriban!"

Arkamdan bana seslenen kişiye arkamı döndüm.Hay dönmez olaydım.

"Gene mi sen?"Dedim bıkkınlık içinde bana seslenen kişiye.

Artık gerçekten bıkmıştım,bu iş artık kabak tadı vermeye başlamıştı.

Lafa başlayınca onu bıkkınlık içinde dinledim.Üzgün bir halde konuştu.

"Şey Mihriban rahatsız ettiysem."Dedi

Etmişti yıllardır etmeye devam ediyordu!

"Ettin." Dedim sert bir tonlamayla

"Özür dilerim. "

Bakışlarındaki his beni üzüyordu ama!

"Dileme Kaan."Dedim önüme döndüm derse yetişmem gerekiyordu,zaten geç kalmıştım.Yürümeye başladım yanımda oda yürümeye başladı.

"Bana ismimle ilk kez hitap ettin."

"İlk ve son diyelim biz ona. "

"Ya niye beni böyle tersliyorsun? Seviyorum ulan seni bütün kampüs öğrendi, inandı bir sen inanamadın.."

"Neden durdurdun beni?"

"Şeey günaydın demek için kızım, günüm seninle aydın olsun diye."

"Aynı şeyleri ben senin için söyleyemeyeceğim.Kaan Kara ikinci adın gibi günümü karartdın resmen ."

"Babamın ismi kızım ben çok seviyorum."

Daha fazla Kaan Kara ile muhattap olmak istemedim.Aile hayatıda ilgi alanında değildi.

"Bak bu kaçıncı diyişim bilmiyorum ama cevabım hep aynı olacak.Senin bana karşı olan ilgin,sevgin veya aşkın her neyse ben bunlarla İLGİLENMİYORUM."

"On bininci oldu buda."

Kurduğu cümleye anlamsızca baktım.

"Ne?"

"Kaçıncı diyişin bilmiyorum dedin ya on bininci oldu buda."

Artık çıldırmak üzereyim sinirle yanından ayrılıp kampüsüme girdim.Yoktan ,hayırdan bir insan anlamaz mı be!

Anlamıyor!

İDDİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin