Minsan, nauubusan
ako ng oras upang magpahayag.
May titik pa sa sa labing
sa mga titig ko na lamang
naibabanggit,
mga bantas sa lalamunang
ayaw lumabas
at mas piniling kumubli
nang paulit-ulit sa aking kulungan,
metaporang hindi ko maisatinig,
sa takot na kamuhian
na naman muli
ng hubad na realidad.
Manghihinayang
sa kandilang upos na;
sasaksihan kong muli
ang paglaho ng ningas
habang hinihintay ang muling
pagkaubos ng oras.
—MLD |01022021
BINABASA MO ANG
PARALUMAN
PoetryMga pahinang naglalayong magmulat sa mga tulog na sistemang nanalaytay sa diwa ng santinakpan - isang antolohiya ng mga tula at prosang damdamin at realidad ang likas na laman.
