Kendime söz verdim . Bu saatten sonra geçmişimde veya geleceğimde bana hata yapan biri varsa asla 2. Şansı vermeyeceğim . Onu asla affetmeyeceğim . Bir hediye almakla baba olunmuyor . Bir özürle kalp birleşmiyor . Şans verdikçe ben haksız çıkıyorum , kırılıyorum , üzülüyorum en çokta kendime kızıyorum . Aptalım diyorum aptal ben neden ona onlarca şans verdim diye kendime kızıyorum . Ağlıyorum ama kalpteki acıdan hiçbir şey eksilmiyor . Ağlamak acıyı hafifletmiyor . Belki kıymetimi bilirler en azından bir geçmiş olsun mesajı atarlar diye başıma bir şey gelsin istiyorum . Biraz da ben sevgi göreyim istiyorum . Biraz da düşünülmek istiyorum . Gerçi başıma ne gelirse gelsin hiç kimse aramıyor , mesaj atmıyor , ziyarete gelmiyor , iyileşeyim diye dua okumuyor . Bende sevilmek , düşünülmek istiyorum. Ama seven yok ki boşuna istiyorum .
