"ချို ရေခဲမုနိ့စားမလား။ကိုသွားဝယ်ပေးမယ်လေ။"
"စားမယ်လေဝယ်လိုက်။"
ဆောင်းကကြားဖြတ်ဝင်ပြောသောစကားကြောင့်ကျွန်တော်စိတ်ထဲမသင်ကာတော့ဘူး။ကျွန်တော်ကျွေးချင်တာချ်ုကို။သူကျွန်တော့အပေါ်မရိုးသားတာကျွန်တော့ရိပ်မိနေပေနဲ့ချိုမျက်နှာလည်းရှိသေး။
"ချိိုဘာလို့မစားတာလဲကိုရှိုင်းဝယ်ပေးလို့လား"
"မဟုပါဘူး။ဆောင်းစားရရင်ရပြေိလေ"
"ချိူကိုချိုနဲ့အေးဆေးစကားပြောချင်တယ်။ကိုနဲ့ခဏဟိုအနားလိုက်ခဲ့ပေး။"
"မလိုက်ကပါဘူးချိူနော်။ဆောင်းကိုထား့ပီးဘယ်မှမသွားရပါဘူး။"
"မသွားပါဘူးဆောင်းရယ်။ဟုပြီလား။"
ကျွန်တော်ဆောင်းကိုတဖြည်းဖြည်းအမြင်ကပ်လာပြီ။အဆင်မပြေရတဲ့ထဲကြားဖြတ်ကသူ။ကျွန်တော်တို့လျောက်လည်ပြီပြန်ခဲ့ပါတယ်။
"ဆောငိးနားကြမာ်လေနော်။ပင်ပန်းလာကြတာ။"
"ဟူပါပြီချ်ူ။ချိုပြောစရာရှိတယ်။မေးစရာလည်းရှိတယ်။"
"မေးလေ။ဘာမေးမှာ။"
ချိုရယ်ငါဘယ်လိုမေးရဲ့မှာလဲဟာ။ဘယ်လို့ပြောရဲ့မှာ။ရှိုင်းကနင်မှနင်ဟ။ဟူး....
"ဆောငိးဟယ်ဆောငိး"
"အင်း"
"နင်ကလည်းမေးမလို့ဆိုပြောပြီးဘာတွေတွေး။"
"ဘာမှဟုပါဘူးဟာ။"
"ကဲဒါဆိုနားကြမယ်လေနော်ဆောင်း"
ကျွန်မအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး။ဆောငိးရ
ယ်ငါနင်ကိုချစ်တယ်။ဒညပေမဲ့ဘယ်လိုအချစ်မှန်းမသိဘူး။နင့်ကတော့ရျေိုင်းကိုထျစ်နေတယ်။ဒါပေမဲ့ငါဘာကြောင့်ဝမ်းနည်းနေတာလဲ။နင်နဲ့ရှိုင်းစကားပြောရင်ငါသဝန်သလိုဖစ်နေတယ်။ဘာကြေညင့်လဲစဥ်းစားရင်း။မိုးသောက်အလင်းရောက်ခဲ့ပါတယ်။
"ချ်ုနင်မနိုးသေးဘူးလား။ထတော့လေအလုပ်သွားမှာဆို။ငါပါလိုက်မယိ။"
"ဟယ်ဆောငိးဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ"
"ငါအိမ့မှာပျင်းလို့လေလိုက်မယိဟာ"
"ပြင်တော့ထလို့ချ်ုထတော့နောိ"
"ဟုပါပြီရေချိုးအုံးမယ်နေယ်"
ချိုထသွားသည်နှင့်ကျွန်မချိုရဲ့phထဲကနေရှိုငိးphကိုရယူခဲ့တယ်။
ကလင်ကလင်..
.
"Helloကျွန်နော်စကားပြောနေပါတယ်"
"ဘယ်သူလဲသိလားအခုပြောနေတာကို""ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲဗျာ။"
"ဆောငိးပါ"
"ဆောငိးဘာပြောစရာရှိလို့လဲ။"
"ဒီနေ့ရှိုင်းအားလားလျောက်လည်ချငိလို့လိုက်ပို့ပေး။""ကျွန်တော်မအားဘူးဗျာအလုပ်သွားရမှာမလို့။စိတ်မရှိနဲ့နော်ဆောငိးphဝင်လ်ု့phချနော်မယ်နောိ"
ကျွန်မအစအဆုံးကြားခဲ့ပေမဲ့။
"ဆောင်းဘယ်သူနဲ့ပြောနေတာလဲ။"
"အော်ဘယ်သူနဲ့မှမဟုပါဘူးသူငယ်ချင်းစီကလေ"
ကျွန်မစိတ်ထဲအရမိးကိုလေးနေပြီ။ကျွန်မရှိုငိးကိုရွေးသင့်လား။ဒါမှမဟုဆောငိးကိုရောဘယ်လိုသံယောဇဥ်လဲ။ဂေခဲ့မရဖစ်နေမိပြီ။
"ချ်ူ""အင်းပြောလေဆောင်းကဲ့ဘာပြောမှာ"
"ချ်ုနင့်နဲ့ကိုရှိုင်းကလက်ထပ်တော့မှာလား။သူကနင့်ကိုချစ်သားဘဲ။နင်ကရောစိတ်မဝငိစားဘူးလား။"
"ဟားဆောငိးရယ်ငါကကျောင်းသားဘဝတုန်းကတည်းကစိတ်မဝင်စားတာလေ။နင်သိထားဖို့ကငါကနင်ကိုချစ်တာလေ။"
"ဟင််လိုချို။"
"ဟုတယ်ငါနင့်ကိုချစ်တယ်။ညီမအရင်းလိူပြောတာလေ။နင်ရှိရငိဘယ်သူမှမလိုဘူးဆောင်းရဲ့သိရဲ့လား။"
ချိုရယ်နင့်ကငါအပေါ်ကောငိးသလောကိငါကမကောင်းပါဘူးဟာ။ငါကိုခွငိ့မလွှတ်ပါနဲ့။ငါကိုရှိုင်းကိုရအောင်ယူမယ်။ငါရဲ့မြန်မာပြည်ရည်ရွယ်ချက်ဘဲ။
"ဆောငိးရယ်ငါနင့်က်ုညီမအရင်းထကိပိုတယ်သိလား။ငါတို့ရီးစားမထားဘဲဒီလိုအတူနေကြမယ်လေနော်"
"မဟုတာချိုရယ်။ဘယ်လိုနေလို့ရမှာလဲ။မဖစ်နိုင်တာစိတ်ကူးမယဥ်ပါနဲ့။နင်အလုပ်ကမရောက်သေးဘူးလား။"
"ရောကိတော်မှာပါနီးနေပါပြီ။"
"ဒါနဲ့ချ်ုနင်နဲ့ကိုရှိုင်းကအလုပ်အတးတူဘဲလား။"
"အင်းဟုတယ်လေ။ဘာလို့လဲဆောင်းဏဲ့"
"ဘာမှမဟုပါဘူး။မေးကြည့်တာပါ။ဘာလဲမမေးရဘူးလား။"
"မဟုပါဘူးနော်ဆောငိးကလေအရင်လို့စိတ်ကောက်တုန်းအသက်ကကြီးပြီမပြင်သေးဘူးလားလို့။"
"Moring par ချ်ု"
အသံနဲ့အတူကျွန်မအခန်းထဲရောက်လာသောရှိုင်းကိုတွေ့သည်နှင်။
"ဟယ်ရှိုင်းဆောငိးကလိုက်လာတာ။အိမ်မှာပျင်းလို့လေ။"
"ဟုပါပြီကျွန်တော်ကမနက်တိုင်းချိုစီလာနေကြမလို့လေ။"
"ချိုဒါဆိုကိုသွားပြှီ"
ပြင်းကနဲစိတ်ထဲတင်းပေမဲ့မျက်နှာမပျက်ဘဲနေနေရပါတယ်။ချိုကတော့ရိပ်မိပုံမပေါ်သူအလုပ်သူလုပ်နေပါတော့တယ်။
"ဆောငိးဘာလိုလိူနဲ့ထမင်းစားချိန်ရောက်ပြီ။စားနော့လေ"
"ချ်ူရောမစားသေးဘူးလား"
"ချိုကမဆာလို့လေအဲ့ဒါဆောင်းဘဲစားလိူက်။"
"ချို ကိုထမင်းစားမလို့လာခေါိတာ။"
"ဒါဆ်ုအတော်ဘဲဆောင်းတောင်သွားစားမလို့အတူတူစားမယ်လေ။"
"ချ်ူရောမစားဘူးလား။""အင်းချိုကမဆာသေးလိုပါ။ကိုရှိုငိးဆောငိးကိုခေါ်သွားပေးနော်"
"ချ်ုဆာနေမှာပေါ့ကိုဘာဝယ်ခဲ့ပေးရမလဲ။"
"မလိုပါဘူးရပါတယ်"
ကျွန်မမတွက်အခွင့်ကောင်းဘဲ။ရှိုငိးကိုနီးကပ်အောင်လုပ်ကမယ်။
"အား"
အော်သံနှင်တူမျက်လုံးအဖွင့်မှာရှိုငိးရင်ခွင်ထဲမှာ။မထချင်လောက်အောင်နွေးထွေးနေပါတယ်။ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကြောင့်အကြညိ့မလွဲနိုင်ဘဲ။
"ကျေးဇူးပါရှိုင်းရယ်။ရှိုင်းတာမဖမ်းရင်ဆောငိးသေပါပြီ။"
"ရပါတယ်လမ်းသေချာကြည့်လျောကိလေ။"
ကျွန်မတို့စားသောကိပြီးပြန်ခဲ်ကြပါတယ်။အရမ်းကျေနပိမိတယ်။ဒီနေ့အတွက်မကြာခင်ရှိုင်းရယ်နင်ရင်ခွင်ထဲဆောင်းဆိုတဲ့မိန်းနဝင်လာစေရမယ်။နင့်ရဲ့အချစ်ဆုံးဖစ်စေဏမယ်။
"စားပြီပြီပေါ့။ဟုလားဆောငိး"
"စားကောင်းတယ်ငိလား။အရသာရှိပနောိ"
"ဟုပါပြီ။"
"အော်ကိုရှိုင်းကအလုပ်အကြောင်းphဝင်လာလို့စကားပြောနေတယ်သိလား။တော်ကြာပါမလာလို့စိတ်ထင့်နေမှာစိုးလို့။"
"မဟုတာဆောင်းနောိလူက်ုဟင့်"
အခန်း၄မေျာ်ရန်
