12. Je bent zo'n slijmbal

33 2 0
                                    

Cameron

Ik wordt wakker door de slaapkamer deur die langzaam open gaat. Ik kom zuchtend half overeind en zie twee nieuwsgierige meisjes in de deuropening staan. Ik kijk opzij en zie dat Alexa nog slaapt. Ik draai me om en leun op mijn linker elleboog terwijl ik mijn rechter wijsvinger voor mijn lippen houdt als teken dat ze stil moeten zijn.

'Kom maar, maar wel ssst,' zeg ik fluisterend.

De twee komen naar mijn kant van het bed gesloft. Ik til Sophie op het bed terwijl Amelia met haar armen op het bed hangt.

'Wat is er?' Ondertussen kijk ik op de klok en zie ik dat het acht uur 's ochtends is.

'Mama en papa slapen nog,' zegt Amelia.

Ze mogen meestal pas naar beneden om acht uur, want dan zijn John en Diana ook vaak wakker. Ze zijn alleen deze week en volgende week nog allebei vrij, de laatste twee weken van de zomervakantie, dus ze slapen een keer uit denk ik.

'Net zoals Alexa,' merkt Sophia op.

Ik knik en wrijf het slaap even uit mijn ogen. Net op dat moment draait Alexa zich naar ons toe. Ik kijk haar aan. Dit is het moment waarop ik haar het aantrekkelijkste vind. In de ochtend. Zonder make-up. Haar wilde haren. De pure Alexa. Ik glimlach naar haar.

'Hey meiden,' zegt ze met gespleten ogen.

'Hee!' Amelia rent om het bed naar de kant van Alexa en springt op het bed.

Ze wil altijd even knuffelen met haar. Alexa is gelukkig vaak goed gehumeurd in de ochtend, zelfs als het vroeg is, en slaat haar deken open. Amelia knuffelt haar en gaat op haar borst liggen.

'Ik wil heel graag spelen met de make-up doos...' zegt Sophia.

'Ik met het tekenboek, denk je dat papa en mama zo wakker zijn?' vraagt Amelia.

'Zijn ze nog niet wakker?' vraagt Alexa dan.

Amelia schudt duidelijk haar hoofd.

'Ik denk dat ze het niet erg vinden als jullie even gaan spelen in de speelkamer,' zegt Alexa, 'en als ze boos worden geven jullie mij maar de schuld.'

Alexa streelt Amelia even over haar hoofd en geeft haar een knipoog.

'Oke!' Sophia springt op van het bed en loopt al richting de deur.

Amelia twijfelt zichtbaar. Op de een of andere manier heeft Amelia een zwak voor Alexa. Ik denk nog altijd dat dit komt door de eerste keer dat Alexa Amelia troostte in mijn kamer. Ze had altijd last van nachtmerries maar Alexa was de enige die haar kon troosten en dat is nog steeds zo.

'Ga maar met je zusje mee spelen. Niet te veel herrie maken he, dat vinden papa en mama niet leuk,' glimlacht Alexa.

Amelia knikt en geeft Alexa nog een laatste knuffel voordat ze met Sophia naar de speelkamer loopt. Ze sluiten netjes de deur achter zich.

'Ik lag eindelijk zo lekker te slapen,' kreunt Alexa dan als ze zich weer achterover op bed laat vallen.

Ik schuif me naar haar toe en trek de dekens goed over ons heen.

'Je kwam moeilijk in slaap vannacht, je lag veel te draaien...' merk ik op terwijl ik naar haar perfecte gezicht staar.

Alexa knikt en pakt haar telefoon.

'Ik kreeg een bericht gisteravond toen je nog weg was. Dit moet je lezen... Ik weet niet wat ik moet reageren...' zegt ze.

Ze draait een facebook bericht naar me toe. Ik frons mijn wenkbrauwen.

'Was dit die chick die met dat kindje en Travis in de winkel was?' vraag ik verbaasd.

Alexa knikt. Ik zucht even en denk erover na.

Still F.R.I.E.N.D.S.? Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu