"Talag Dawnahal mo rin ako? Yes!" Nagtatatalon sya sa tuwa ng sagutin ko sya. Haha! Ganito nya ba ako kamahal? Na kulang na lang ipagsigawan nya sa lahat ng dumadaan na nakuh na nya ako.
"Ano ka ba nakakahiya" eh kasi naman kulang na lang buhatin nya ako at iikot-ikot gaya ng ginagawa ng mga prinsipe sa prinsesa
"Richard ano ba? Wag ka ngang ganyan alam mo namang maraming mata ang nakatingin satin. Showbiz world remember?" Tumigil sya sa lubg anuman ang ginagawa nya at saka ako niyakap. Ramdam na ramdam lo kung gaano nya alo kamahal. Sa ganito na lang kami habang buhay.
"Dawn sabihin mo nga sakin kung nananaginip lang ba ako o ano? Is this all true?"
"Oo Richard.. Totoo ang lahat ng to. Hindi ka nananaginip. You are mine and Im yours" she sealed that with a kiss. A very passionate kiss. Halik kung saan mo mararamdaman ang ipingako nyang pagmamahal
"I love you so much my Princess"
"I love you too Babe"
-----------------------------------------------------------------------
Year 1992
It was a very tireful night when I went home from one of my shooting. Maybe Richard was already sleeping without eating anything. Tsk. Hindi yun kakain pag wala ako. I went to our kitchen bago ko puntahan ang mokong na yon. I want prepared a Dinner on bed pwede bang ako lang ang makaranas ng ganun?
I held first the beverage in my hand and went upstair. The lights are all turned off . 'Richard never turned the lights off' I immediately opened the door dahil sa pag-aalala na baka nay kung anong nangyari sa kanya. But the pitcher full of juice that is on my hand suddenly spill on the floor. What have you done?
