Three Words For You

CHAPTER 4

"Good morning Class before we start our blaahh blaaahhh blaahh" di ko na pinansin si sir kung ano ang sinasabi nya sa unahan dahil pasimple kong tinitingnan ang cellphone. check check lang ng facebook at ig baka kasi may bagong post si crush at mareactan ko kaagad ng heart hihihi.

"ehem" ayonn ommigieee hihi siguradong magagalit na naman yun si Aran sakin heart react ako ng heart react sa mga crush kong arista eh haha pero ok lang di nya naman makikita and as if naman na ipapakita ko saakanya

"heart react pa nga. Sige lang" 

"eh ano- babeeee!??? " nanlaki bigla ang mga mata ko nang makita ko si Aran sa harapan ko at nakatingin sa cellphone ko " a-ano ang ginagawa mo dito? " tanong ko sakanya at saka ko lang napansin na nakatingin pala lahat ng mga classmate ko saakin i mean sa amin pala. 

"manunuod ng sine kaya lumipat ako dito sa St. Benedict. " walang kwenta nyang sagot sa akin

"ah talag-"

"wait? boyfriend mo? " biglang tanong saakin ng isang classmate ko na medyo mataray at doon ko lang napansin na wala na pala kaming guro. 

"hindi ahh! bestfriend ko lang yan." agap na sagot ko na man doon. 

"Hi Aran Jace Lopez, bestfriend ni Kaycee." pagpapakilala na man ni aran. Nag papacute pa nga ata to eh, may pakamot kamot pa sa ulo, para sasabihin ang pangalan. 

Gutom na ako antagal na man bumalik ni Aran, siya kasi ang bumili ng lunch naming dalawa ako pinahanap nya na ng mauupoan dito sa canteen. Sympre ang pinili ko doon sa medyo hindi daan ng mga studyante kaya ang pwesto namin nasa may gilid at hindi puntahan dalhin nasa dulo na ito ng canteen.

habang nag hihintay naglaro muna ako sa aking cellphone para libangin man lang ang sarili ko. Masaya ako dahil kasama ko na ulit siya dito sa school di na ako magiging loner haha kasi noong mapatawag ako sa guidance office pagbalik ko sa room parang iba na ang tingin nila saakin, ewan ko ba kung bakit di na man siguro sila takot kasi bakit na man sila matatakot eh ang bait-bait ko nga. 

Nang malapag nya na ang pagkain sa lamesa at naka-upo na sya sa harapan ko, nag simula na kaming kumain at patawa-tawa pa dahil sa mga pinag-uusapan namin. 

"buti lumipat ka diba ayaw mo na man?" tanong ko sakanya kaya napa kunot agad ang nuo nya 

"wala nga akong sinabi na ayaw ko". sagot nya na mukang naiinis na. Ayaw pa naman nito na paulit ulit siyang tinatanong. 

habang nag tuturo ang guro namin may biglang kumatok sa pinto at saglit siyang kinausap, pag balik niya sa unahan bigla akong tinawag ni ma'am at si kevin dahil daw pinapatawag kami sa guidance office. 

mukang alam ko na kung bakit kami pinatawag at hindi nya ako nagkami akala ko pa na man ay nakalimutan na yung punishment namin oh. kingina. sinabi lang saamin kung kailan at anong oras kami mag sisimula at matatapos. Well suwerte ko dahil hindi pa naman ngayon pero sa lunes daw ang umpisa namin at tuwing uwian kami mag lilinis ang cr. 

"ba't kayo pinatawag kanina sa office?" tanong sa akin ni aran habang naghihintay kami ng sundo namin. 

"punishment". 

"punishment? bakit?" nalilito nyang tanong saakin. Di ko na man sinabi sakanya na after ko manapak eh dinala kami sa guidance at ayaw ko na man talaga ikwento sakanya dahil baka makaabot pa sa mga magulang ko at siguradong hindi lang pagalit ang abot ko kundi pati bawas baon. 

"yeah. dahil sa sapak." simpleng sabi ko na lamang sakanyan.

buti na lang hindi na sya nag tanong kung bakit dahil alam ko na man kung bakit ako nanapak. ang tanging hiling ko na lamang ngayon ay sana matapos ko ang punishment ko na hindi natatagtagan ito.