Chapter 6

45 2 0
                                    

>>

While on the car, tahimik lang. Natural! Anong tingin nyo, yayakapin ko sya kase bumalik sya? Ha! Manigas sya. XD Pero infairness. Lalong gumwapo a :P Ang landi ko na.

"S-so, how are you?" Finally. He broke the silence.

"Better and Good" Sabi ko lang. Diretso pa rin ang tingin nya.

"I-I thought.... Urgh! Never mind. Who called you a while ago?" He asked. Shets! Baby nga pala tawag ko sa kambal. Di kaya magduda to? :| Wag naman sana. Di pa time para malaman nya na may kambal kame.

"Ah-ah?" Di ko talaga alam isasagot ko e. Tch.

"No worries. Di naman ako magagalit" he stated. Napaisip naman ako.

"Dapat lang. In the first place, you have no rights." Sinagot ko nga. Hayop na to. Medyo makapal a. Di pala magagalit?! Tssk.

"S-sorry p-pla sa--" I cut him off.

"Enough. I'm not asking for your explanations. Just save it. I'm not the one who needs that. THEM" Napatulala naman sya.

"Them?" Wah! Tanga ko talaga. I'm giving him clues. -,-

"Never mind" nabubulol ako. Haha.

"Elle......" Eto nanaman yung boses nyang nkaka'dala.

"Stop. Andito nako. Thanks for the ride by the way" Mabilis akong bumaba sa kotse nya kase alam kong mlapit nakong maiyak. God knows how much I missed him. Kahit iniwan nya ko. Masakit pa rin pala kahit napatawad ko na sya :3

"Aynaku. Anak naman. Ang tanda mo na para maligo sa ulan" biro ni mama pag pasok ko ng bahay. Bigla ko syang niyakap. I need comfort na galing sa kanya.

"M-ma...." This time, bumuhos na luha ko. Good thing na wala si Kuya at Papa. Yung kambal, bka tulog na.

"Why are you crying? Tell me anak" hinahagod pa ni mama yung likod ko. Nagpunas ako ng luha para mkapag-kwento ng maayos.

"Ma, nagkita na kami." Panimula ko.

"Who?" Tanong ni mama.

"R-rav" I said.

"Mygod anak. Anong sabi nya? Nkausap mo ba? Did you tell hom about Shy and Trav?" Sunod sunod na tanng ni Mama.

"No. Sabi nya gusto nyang mag-explain. Pero sabi ko, save nya muna po. I think sa kambal namen sya dapat mag-explain"

"I'm so proud of you Elle. You really grown up. Iniisip mo na ang Kambal bago sarili mo" hinig nya pa ko.

"Ma, they are all that I have now. I don't know what to do without them. Kung noong nawala si Ravi, nakaya ko, baka pag sila ika-matay ko ma."

"Mommyng mommy na talaga ang baby ko"

"Ma naman e :(" dagdag ko hbang nagpupunas ng luha.

"Oh, ung uhog mo nkalabas na :P" Mama joked.

"Ma?! Naman e. You're spoiling our moment" nagtatampo kong sabi. Pano kase, drama to tas gnawa nyang comedy.

"Don't be so serious about that matter Anak. Just go with the flow. God knows what he's doing." Napa-smile pako sa snabi ni Mama.

"Mel Tiangco ikaw ba yan?!" Joke ko pa. Haha

"Elle ha! Matulog kana nga. Maligo bago matulog a. Bka magkasakit ka" she added

"Opo ma" sagot ko lang tska umakyat na sa kwarto namin. Naligo lang din ako tska natulog na.

---------

A/N: Yiiiis! 6 Chapters na. Sana dumami pa yung readers. :* Free to comment basta wag po masyadong harsh. :) Vote nyo na rin. Thanks♥

This MistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon