Ne jungkook benim kardeşim miydi ama nasıl olur b-benim bir kardeşim yoktu
Sun:n-ne diyorsun sen j-jungkook
Jk:duydun işte sen benim kardeşimsin
Sun:nasıl
Artık gücüm yoktu gerçekten bunlar çok fazlaydı mutlu olmam gereken bir şeyde bile üzülüyorum neden
Jk:beni doğduğumda suha iti kaçırıp bir aileye vermiş ailemde yani annemiz ve babamıza benim doğduktan sonra öldüğüm söylenmiş tabi daha sonra büyüyünce kimse beni tanımıyordu yani bunu beklemezdim de çünkü doğduğumda bile beni 2 dakika falan görmüşlerdi ben bunu üvey annemdem öğrendim geçen gün suha itinin ismini duyunca
Sun:ö-özür dilerim jungkook peki nasıl kardeş olduğumuzu öğrendin
Jk:özür dileyecek kişi öldü güzelim üzülme bende şöyle öğrendim senin doktorun benim çocukluk arkadaşım o sana test için kan aldığında bende kan verip test yaptırdım bugüne n sonucu öğrendim ve senin verdiğin o malca olan kararı
Sun:jungkook özür dilerim ama ben bunda kararlıyım
Jk:Sun yalvarırım bunu bana yapma tek ailem sensin
Ağlamasına dayanamıyordum birden dizlerinin üzerine çöküp ağlamaya başladı bende aynı şekilde yapıp onu kollarımın arasına aldım kim bilir neler çekti tuttuğum göz yaşlarımı ona eşlik ederek ağlamaya başladım
Jk:sözmü...doktorun her dediğini yapacaksın değilmi *hıck*
Sun:sö-söz
Sıkıca sarıldım rahatlatıcı o güzel kokusu bana iyi geliyordu abimin kollarında ölebilirdim kolları kokusu varlığı cennetimdi sanırım
Aradan yarım saat sonra jungkook'un kendi yatağıma yatırıp aşağı bir şeyler hazırlamaya başladım jungkook o kadar ağlamıştı ki direk daldı kapının çalması ile mutfaktan çıkıp kapıya yöneldim Mirea ve hyura vardı jimin merde ve bunlar neden nefes nefese
Sun:hey ne oldu iyimisiniz
Mirea:s-sun...
Sun:geç içeri ne olduğunu anlat sakince
İçeri geçip koltuğa oturdu bende ona bir bardan su getirdim
Sun:ne oldu Mirea jimin nerde iyimi
Mirea:iyi jimin
Sun:E ne oldu
Mirea:Maria
Sun:nolmuş o sürtüğe
Mirea:herşey oyunmuş çocuk falan yok taehyung onunla hiç yatmamış birde
