Babamla birlikte sabahın altısında yola çıkmıştık , hava hafif karanlık ama güneş doğuyor , mavimsi bir gökyüzü vardı . Sırf bu görüntüyü görmek için bile sabahın o saatinde kalkabilirim . Durumu pek de iyi olmayan bir ailem var , ama koleje gidiyorum . Üstüne bu okuldan geri ödemesiz burs alıyorum . Bu para ile daha iyi bir telefon aldım .
Artık daha güzel bir hayatım var , en yakın arkadaşım . Yolda Spotify dinliyordum , arkada da XXXTENTACION Changes çalıyor , kulaklıklarım kulağımda ve başımı cama yaslıyorum . Sonra o muhteşem gökyüzüne bakıyorum... Ah hayır ! Seni aptal ! Spotify dinlediğin için teşekkür ederimmiş hıh , ve benim de işim gücüm yok internetten 8 parçalı Teyp buldum . Neyse , gelelim o güne . Şu diyalog hayatımı değiştirdi
- Elena , buraya bak ! (Ben Elena bu arada)
- Efendim baba ? Bir sorun mu var ?
- Bugün işten arkadaşlarım gelecek... Yani erken çık tamam mı ?
- Baba , paralı okula bedava geliyorum , üstüne burs para alıyorum . Derslerde düşüşteyim ve geçen hafta hiç normal saatte okuldan çıkmadım !
- Bir şey olmayacak , okuldan bir kişi gelecek .
*Okula girdim*
- Clara (en yakın arkadaşım , balım) ! Günaydın bebeğim , sarı saçların yine ateş ediyor . Nasılsın bakalım bugün
- Senin o ela gözlerin de öyle tatlım , iyiyim sen ?
- Bende iyiyim kuzum ama , bugün yine erken çıkmam gerekecekmiş , of babamın aptal işleri işte !
*Arkadan bir çocuk kolunu omzuma koyar*
- Aptal mı , babalara öyle denmez Elena !
- *hışım ile kollarını çektim* sana ne ya ? Hem... Sen kimsin bakalım ?
- Ben o çocuk , benimle iyi geçin *yanlarından uzaklaşır*
Off , bu kısımları geçelim . Boşa okumayın , akşam olsun . *Öğlen yemeği*
- Kuzum ben çıkıyorum var mı birşey ?
- Yok aşkım , kendine dikkat et olur mu ?
Babam ile eve geldik , içeride süslü püslü üvey annemi görmem ile gözlerimi devirmem bir oldu .
- Of ya Cristin ! Ne süslendin püslendin ve beni bekliyorsun ?
- Odaya gir Elena *babam ile kaaldığı odasının kapısını açtı ve kolları ile içeri gir işareti yaptı* hadi
*Odaya girdim , başka ne yapacaktım ?*
- Bak Elena ! Bugün babanın patronun ailesi gelecek , ve sana bakacaklar...
- *hiç durmadım hemen sözünü kestim* Ne ya bakmaya ? Bakınca meyve mi veriyorum ben !?
-*gözlerini devirdi aptal Cristian* sözümü kesmesen , baban seni satmayı düşünüyor !
- Cristin ! Benim ben Elena , canlı varlık ! En büyük üvey kızın , oldu mu , hatırladın mı ? Ben bu aptal odanın aptal eşyası değilim !
- Off , muhtemelen tanıştığın o çocuk , seninle evlenecek , güzelce banyo yap , saçın başın iyi durumda olsun ve mutfağa gel ! *Odadan çıktı ve benim ağlamam bir oldu , aslında çok açtım ama yemek düşünmek bile istemiyordum , odaya koştum , üstümü başımı çıkardım ve bornoz ile yatağa oturdum , elimde annemin fotoğrafı . Sonra hemen banyoya , orada da kana kana ağladım , nasıl ya ? Ben 13 yaşında bir kızım , ben evlenemem , istemiyorum ! Olmaz ! Çıkar çıkmaz eşorfman tarzı birşeyler üstüme geçirip saçlarıma sprey sıkdım , krem sürmeye falan başladım . Öylesine küçük bir ördüm . Ve yatağa yattım , arkamı döndüm ağlamaya başladım . Sonra ortanca yani öz kardeşim 5 yaşındaki James geldi*
- Abla , iyi misin ? *Cevap veremedim* Elena , iyi misin ? Ne oldu *yüzümü döndüm ve sarıldım , eğer gidersem bir daha nasıl göreceğim bilmiyordum . O da bana sarıldı , sımsıkı... Resmen pörtleyecek gözler ile*
- Olanları biliyor musun ?
- Biliyorum , üvey anne söyledi
- Neyse , ben yanına gideyim *gözlerimi kollarım ile silerken o da minik elleri ile sildi ve mutfağa kaçtım*
- Geldin mi Elena ?
- Evet , ne yapmam gerek ?
- Mesela... *Akşam oldu , beyaz bluzum ve kahverengi ekose elbisem ve açık simsiyah saçlarım ile mükemmelsin dedim kendi kendime , sonra bir gülümseme geldi , öyle iyiydim ki , sonra içinden ; ben şimdi bile gülümsüyorsam her yerde her zaman mutlu olurum...*
- Ne sırıtıyorsun Elena ?
- Of bir mutlu da olamıyoruz , ne var ?
- Şu kıyafetleri değiştir , yemek yaptığın ve insan içine çıkacağın kıyafet ayrı olmalı , istersen yine benzer bir şey yap !
- Sen karışma ! *Koşarak odaya gittim ve kırmızı salopetimi çıkarttım , bir yerlere baktım ve siyah düşük omuz bluzumu buldum , biraz eyeliner çektim biraz ruj sürdüm ve mükemmel oldum , kapının çalma sesi ile ürktüm ve odada kalmaya devam ettim . Telefonu aldım ve Clara'ya mesaj attım
- Tatlım nasılsın ? *Hemen cevap geldi*
- İyi kuşum sen ?
- Bende iyi balım , napıyorsunuz bakalım ?
- Ablam bir film bulmuş onu izliyoruz birtanem
- Beni de görmeye geldiler işte
- Tamam balı... NE ? *Hemen beni aradı*
- Benimle evlenecek birisi varmış onlar geldi .
- Sen şaka mısın ?
- Hayır
- Kim peki gördün mü
- Hayır ama okuldaki çocuk vardı ya , o salak işte ama galiba
- Neyse bebeğim sen kendini üzme tamam mı o evden asla o çocuk ile bu yaşta çıkmana izin vermeyeceğiz !
- Yaa , a dur meleğim James geldi ben seni arayaacağım tamam mı güzelim .*telefonu kapattım* noldu kuzu ?
- Sen gelmeyecek misin ? Yemek yiyeceğiz , misafirler ve babam gitti zaten
- Yok aşkım siz üçünüz güzelce yiyin ben tokum
*Bir-kaç saat geçti ve yine James geldi *birşey mi oldu aşkım ?
- Abla , senin dışarı çıkman gerekiyormuş . Hemen kapının önüne
- Yanlış anlatmışsındır kuzum sen
- E çık abla *sakarlık yaptım ve düştüm*
- Aah ! Siktir , kanıyor off . Kuzum hadi sen biraz pamuk birşey getir tamam mı ? *Koşarak gitti banyoya* aah , kombin gitti ! *Bacağımı pansuman yaptım ve oksijenli su ile temizledim , eğer yanlış söylediysem kusura bakmayın ama ben böyle yaptım ktopireldasun . Neyse , üstüme siyah beyaz çizgili tişörtümü kot pantolonumu ve haki hırkamı giydim ve dışarı çıktım *
- Hey Elena , naber ?
- *hışım ile baktım* Sen , hiç utanmadın mı ?
- Pff , neyse ! Ben Karmen , memnun oldum *elini uzattı ama ben eline vurdum*
- Gerçekten beni görmek için mi geldin ?
- Evet , ya ne için olacak bal...
- Kes sesini , senle aramızda hiçbir şey olmayacak !
- Bir kaç gün sonra parti için geldiğimizde de öyle dersin .
- Ne ? *Ben ona garip ve sorgular bakarken o yanağımdan bir makas alıp gitti*
- Boşver
- Hey , nereye ? Tanrım ya !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk acısı değil , kalp acısı 💔
Любовные романыSadece iki dakika dönüp etrafınıza bakın , üzgünseniz şimdi ağlayabilir misiniz ? Etrafınızda insanlar o kadar madur ve üzgün ki... Biz bazıları da bunu anlamayacak ve çok üzgünüm ya of diyecek kadar aciz varlıklarız...