DİE/// Hwang Hyunjin× Hwang Yeji

1.Bölüm "Kimsin sen?"

Yeji~

Tarih, 12 Şubat 2021 bir Tanrıça tarafından çağırıldım,Kim Jisoo tarafından.

"Hwang Yeji, sana önemli bir görev vereceğim."

'Tabi"

"İnsan ırkı birkaç ay içinde yok olacak. Ve insanlarla genetik benzerliğimiz olduğundan bizimde yok olmamız an meselesi bundan dolayı seni birkaç aylığına Dünyaya yollayacağım ölümüne 2 aydan az kalanların ölümlerini engellemen gerekiyor. Tabi ki her önüne çıkan insanın zihninden geçeni okuyup ölüm tarihini ve nasıl öleceğini öğrenemeyeceksin sadece belirli birkaç kişi sadece tek sen gitmiyorsun 50 ye yakın kişi kendi güçlerini kullanmak üzere Dünya'nın farklı yerlerine gönderilecek aynı amaç için sen bu isimleri asla bilemeyeceksin ama yakınında olanlarda olabilir."

"Tamam ne zaman gidiyorum?"

"Bu gece. Ayrıca istediğin zaman buraya gelebilirsin ama gelmek isteyeceğini çok sanmıyorum çünkü meşgul olacaksın ve bizde seni uzaktan takip edeceğiz."

"Ben hazırlıklarımı yapmaya başlayayım" dedikten sonra selam verip odadan çıktım.

______________
Bir anda kendimi başka bir yerde buldum insanlar arasında kendi gezegenimden gece yola çıkmıştım ama şu an gündüzdü.
Her şey organize edilmişti. Kore'nin kendi parası ve evimde vardı büyük ihtimal ışınlandığım yer evimdi.

Derken bornozla sarı saçlı bir çocuk merdivenlerden indi. Bu kimdi?

"Oha! Yeji ne işin var evimde ve nasıl girdin evime?"

"Pardon?"

"Kafana darbe mi aldın sen?"diyerek yanıma yaklaştı ilgili bir şekilde elini başıma uzattı. Hızlıca onu ittirdiğimde arkasındaki koltuğa oturur gibi oldu.
Arkasından,
"KİMSİN SEN? BENİ NEREDEN TANIYORSUN?"diyerek çıkıştığımda dehşet ifadesiyle bakmasını sürdürdü.

"Kafayı falan yedin herhalde ama söyleyeyim ben Hwang Hyunjin senin komşunum senin evin yandaki daire ve şimdi benim evime nasıl girdiğini sordum."

"Eee şey...dışarı çıkıyordum sonra bahçe kapısını açık gördüm sana sesleniyordum sen duymadın bende tam kapıyı kapatıp çıkacaktım sen geldin." Ayak üstü harika bir yalan söylemiştim cidden. O an özel güçlerim devreye girdi.

"Ne zırvalıyor bu sabahtan beri?"

"Hyunjin cidden zırvalamıyorum."
Ah... sıçtım.
"Yeji gerçekten ne diyorsun? Hadi dışarıya çıkmayacak mısın? Gitte bari üstümü giyineyim zaten yarı çıplak çıktım karşına kusura bakma."

"Ben neyim?"
"Kıza o kadar zeki diyordum... salak çıktı."

"Yeji sen iyi misin?"

"Değilim."

"Belli... üzerimi giyineyim geliyorum sen bekle beni burada... kahve yapsana bize."

"Kahve ne?" Hyunjin sabır diliyor gibi duruyordu ama cidden bilmiyordum.
Kolumdan tutup beni mutfağa sürüklemeye başladı üst dolaplardan kahverengi bir tozla dolu bir kavanoz çıkartıp önüme koydu.

"Bak bu kahve bundan...bu kaşıkla iki kupayada koyuyorsun sonra şu makinede şu tuşa basıyorsun onun içindekine de su diyoruz ses çıkarmaya başladığında o suyu alıp kupalara döküyorsun ve karıştırıyorsun."
Yukarıya çıktığında önümde Kim Jisoo belirdi.

"Ah tabi ya sana söylemeyi unuttum... Yeji evin buranın yanındaki ev anahtar çantanda ışınlanma sırasında bir sıkıntı olmuş o yüzden yanlış eve ışınlanmışsın... bizim gezegende yemediğimiz bazı şeyler yiyebilirler sakın garip tepkiler verme... Hyunjin'e bir sihir yaparak sanki seni tanıyormuş kafasına girmesine yardım ettik. Lütfen şüphe çekme gittim ben." Kim Jisoo yansıyan ışıkla kayboldu.

Ve kaynayan suyu Hyunjin'nin dediği gibi kupalara doldurdum. Artık kim olduğumu öğrenmeme gerek kalmamıştı ama olsun. Bu arada bu kahve denilen şey cidden güzel kokuyor. Hyunjin giyinik bir biçimde geldiğinde kupayı ona uzattım.
Masaya karşılıklı bir şekilde oturduk.

"Şimdi ne kadar boş sorun varsa hepsini dinliyorum Yeji."

"Ben ne zamandır seninle tanışıyorum Hyunjin"

"1 yıl oluyor."

"Ne işle meşgulüm?"

"Sen bana bunları niye soruyorsun gerçekten cevap vereceğim ama."

"Bak sana bunun cevabını şuan veremem cidden çok tehlikeli çünkü sadece sorduklarıma cevap ver."

"Ne diyor bu be?" Hyunjin'nin aklından geçenler bir ufak gülme isteğimi getiriyordu.

"Peki sor ne soracaksan... he şey diyordun...biz aslında öğrenciyiz üniversite öğrencisi son senemiz aynı bölümdeyiz ve aynı sınıftayız ben bir şirkette stajyerlik yapıyorum üniversitede okuduğum bölümle ilgili sende stajyerlik yapmak için şirket arıyordun bu arada bizim şirkette boşluk açıldı şimdi benimle çıkarsın seni bir mülakata sokarlar sonrada staj vermeye başlarlar."

O an ölümüne ne kadar kaldığını ve ne yüzünden öldüğünü gördüm.

Hwang Hyunjin
Ölümüne 1 ay kaldı.
Hastalık yüzünden ölecek.

Gözümün önü kararıyordu gücümü ilk defa bir insanda kullanmıştım bu yüzden bu kötü hissetmeme sebep olmuştu. Hızlıca kendimi toparladım onun hastaneye gitmesine neden olmam gerekiyordu.

"Tamam bu kadar yeter sağ ol."
Buldum... bayılma numarası yapmak.
Kendimi geriye doğru atıp gözlerimi kapattım.

"YEJİ!"
Tanımadığım çocuğun kucağında hastaneye gitmek istemezdim ama Hyunjin'nin yaptığı ilk şey beni kucaklayıp dışarı çıkarmak oldu hislerim sayesinde anladığım kadarıyla bir arabanın arka koltuğuna yatırıldım.

Gerçekten çok salağım bayılma numarası yaparken uyuya kalmışım.
Gözlerimi açtığımda bir hemşire serumumu kontrol ediyordu.
Hyunjin ise odada gözükmüyordu.

"Hemşire hanım bir şey rica edebilir miyim?"

"İyisiniz değil mi? Bu arada dinliyorum."

"Ben aslında gayet iyiyim ama dışarıda bekleyen çocuk Hwang Hyunjin onu bir mr'a sokabilir misiniz?"

"Anlamadım."

"Göğsünde ciddi bir ağrısı var yaklaşık 2 aydır ama doktora inatla gelmiyor. Şu an bunu size söylediğimi duysa da çok sinirlenir siz onu bir bahaneyle mr'a falan sokar mısınız?"

"Hanımefendi bizim böyle bir yetkimiz yok."

"Lütfen ama kendi rızasıyla hayatta gelmez lütfen bir bahaneyle kontrol edin."

"Tamam bakacağım."

______________
"Hyunjindi değil mi?"

"Evet buyrun."

"Hastaneye yeni bir mr makinesi aldıkta denemek ister misiniz?"

"Hemşire hanım kurutma makinesi mi bu?"

"Yeni bir makine olduğu için deneme çekimi yapmamız gerekiyor lütfen deneyin."

"Akıllısı beni bulmaz delisi... neyse tamam gidelim bari nereden çektirmem gerekiyor."

"Ben götüreceğim sizi hemen buyrun."